Της Νατάσας Λαμπρινάκου, Κλασικής Φιλόλογου
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Πρόκειται για μία από τις περιπτώσεις που με κατακλύζει το συναίσθημα, το περί δικαίου αίσθημα και η αγανάκτηση. Ωστόσο, αποφάσισα να γράψω με γνώμονα τη λογική. Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσον μπορεί κανείς με τη λογική να αντιμετωπίσει τον παραλογισμό. Θεωρώ, όμως, ότι με τη λογική μπορεί να αμβλυνθεί ο διχασμός και η αμφιβολία.
Ο Αλέξανδρος Γ΄ ο Μακεδών, ή αλλιώς Μέγας Αλέξανδρος ή Αλέξανδρος ο Μέγας αποτελεί τη διασημότερη φυσιογνωμία του Μακεδονικού βασιλείου και της Ελλάδας, του οποίου πρωτεύουσα ήταν η Πέλλα. Γι’ αυτό και ξεκινώ από αυτόν. Αλλά ας εξετάσουμε την καταγωγή του. Ήταν γιος του Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας και ανήκε στον βασιλικό οίκο των Αργεαδών, ο οποίος αποτελούσε την επικρατούσα δυναστεία στη Μακεδονία από το 700 έως το 310 π.Χ. περίπου. Όπως μαρτυρά το όνομα του οίκου, η παράδοσή του προέρχεται από το Άργος. Οι Αργεάδες κατάγονταν από τους Τημενίδες του Άργους, θρυλικός πρόγονος των οποίων ήταν ο Τήμενος, ο τρισέγγονος του Ηρακλή. Ο Αλέξανδρος εξαιτίας αυτής της παράδοσης καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του συνδέθηκε με τον μύθο του Ηρακλή. Ακόμη και στα νομίσματα που κόπηκαν όσο ήταν εν ζωή αλλά ακόμη και σε αυτά που κόπηκαν μετά θάνατον από τους διαδόχους του, ο Αλέξανδρος στην εμπρόσθια όψη απεικονίζεται με τη λεοντή του Ηρακλή, που θεωρείται προπάτοράς του. Μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν η Ολυμπιάδα, η πριγκίπισσα της Ηπείρου, μία ιδιαίτερα σκοτεινή μορφή. Μέχρι τώρα, λοιπόν, εκ καταγωγής καταλαβαίνουμε ότι ο Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, αφού και η δυναστεία του ήταν ελληνική.