Βλέποντας τις συνεχείς παλινωδίες και τις απαράδεκτες υποχωρήσεις των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών σε όλα τα εθνικά μας θέματα, όχι μόνο έναντι της Τουρκίας, αλλά και έναντι των υποδεέστερων και ανύπαρκτων στρατιωτικά Σκοπίων και Αλβανίας, εύκολα διερωτάται κανείς:
Υπάρχει “ίχνος” Εθνικής Στρατηγικής ή η κάθε κυβέρνηση, διακατεχόμενη
Γράφει ο Γιάννης Μήτσιος, Πολιτικός Επιστήμων - Διεθνολόγος Μ.Α Πανεπιστημίου Northeastern Βοστώνης και μέλλος της Διοικούσας Επιτροπής της Ελεύθερης Πατρίδας
Το 2020 φαίνεται ότι θα αναδειχθεί σε μια ιστορική χρονιά και δεν έχει τελειώσει ακόμα. Η πανδημία του κορωνοϊού σε συνδυασμό με τις διεθνείς γεωπολιτικές εξελίξεις καθιστούν αυτό που ξέραμε ως τώρα Δύση, σε μια φάση εμφανούς αδυναμίας και σταδιακής παρακμής.
Αν το 1990 ήταν η χρονιά που σηματοδότησε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, 30 χρόνια μετά
Επειδή πολλά γράφονται, λέγονται και ακούγονται για την Πανθρησκεία (δήθεν ένωση όλων των θρησκευμάτων) και τον Οικουμενισμό (δήθεν ένωση όλων των χριστιανικών ομολογιών), αισθάνομαι την υποχρέωση να καταθέσω απλά την ταπεινή μου άποψη, προϊόν μελέτης των παγκοσμίων πολιτικών και θρησκευτικών δρώμενων κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
Είναι πλέον σαφές, καθόσον διατυμπανίζεται περίτρανα από διάφορα ντόπια και ξένα φερέφωνα, ότι η Νέα Παγκόσμια Τάξη βιάζεται να ολοκληρώσει την εφαρμογή
“Το δέ τήν Πόλιν σοί δοῦναι οὔτ' ἐμόν ἐστί οὔτ' ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινή γάρ γνώμη πᾶντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καί οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν”!
Με αυτή την ιστορική φράση διατράνωσε θυσιαζόμενος ο αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Παλαιολόγος την διαχρονική απάντηση των Ελλήνων όταν
"Εάν τα παρεληλυθότα μνημονεύεις, άμεινον περί των μελλόντων βουλεύσει", μας υπενθυμίζει ο αρχαίος ρήτορας Ισοκράτης, δηλαδή ''Αν θυμάσαι τα περασμένα, ξέρεις να αντιμετωπίζεις καλύτερα το μέλλον''.
Δεν ξεχνάμε λοιπόν! Θυμόμαστε την τραγωδία του αφανισμού των 353.000 προγόνων μας από τους Τούρκους τον περασμένο αιώνα.
Δεν ξεχνάμε ότι:
Σύμφωνα με τον νομικό ορισμό που αναγράφεται στο άρθρο 2 της σχετικής συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών
Γράφει ο Γιάννης Μήτσιος
Εδώ και λίγους μήνες η ανθρωπότητα βιώνει μια νέα κατάσταση που όμοιά της δεν είχε βιώσει τους τελευταίους δύο αιώνες. Έχουμε έναν “πόλεμο”, με έναν αόρατο και ύπουλο εχθρό στην κυριολεξία, σε μια εποχή ειρήνης που έχει επηρεάσει σχεδόν όλο τον πλανήτη.
250.000 νεκροί, 3,5 εκατομμύρια κρούσματα, (μέχρι τώρα αρχές Μαΐου) και η αγωνία στο κατακόρυφο
του Δημήτρη Ε. Ευαγγελίδη
Εδώ και καιρό η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ έχει καταγγείλει «τρανταχτά» φαινόμενα διαφθοράς κυβερνητικών στελεχών που επωφελούμενα των εκτάκτων συνθηκών λαμβάνουν ύποπτες αποφάσεις με οικονομικές ή εθνικά επιζήμιες προεκτάσεις, οι οποίες αναδίδουν έντονη οσμή σκανδάλων (πολυόροφο ξενοδοχείο στην Ακρόπολη, σκάνδαλο με τα Κ.Ε.Κ. για την «επιμόρφωση» επιστημόνων, απόσυρση της αναστολής
Θα μιλήσω με στρατιωτικούς όρους, στα πλαίσια της διεξαγωγής ενός ιδιότυπου πολέμου μεταξύ Κυβέρνησης και Εκκλησίας της Ελλάδος κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Σε κάθε πόλεμο υπάρχουν τρία διακριτά επίπεδα. Στη χαμηλότερη βαθμίδα βρίσκεται το τακτικό επίπεδο, ακολουθεί το επιχειρησιακό και στη συνέχεια το στρατηγικό επίπεδο πολέμου στην κορυφή. Στην περίπτωσή μας θα λέγαμε
του Νικολάου Βασιλειάδη
Αποτελεί κοινή παραδοχή πως η κρίση του “κορονωϊού” έχει, μεταξύ άλλων, σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις σε εκατομμύρια συμπολίτες μας. Κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες πλήττονται σοβαρότατα.
Θα ανέμενε λοιπόν κανείς η κυβέρνηση να διαχειριστεί την πτυχή αυτή της κρίσης με σοβαρότητα και
Βομβαρδίζεται ὁ κόσμος ἀπό τά μέσα ἐνημέρωσης μονοθεματικά. Μόνον ὁ κορωνοϊός μᾶς ἀπασχολεῖ καί τίποτε ἄλλο. Ἀκόμη καί ἀθλητικές ἱστοσελίδες ἀναφέρονται κατά 80% στόν ἰό. Εἶναι πράγματι τό μόνο πρόβλημα πού πρέπει νά μᾶς ἀπασχολεῖ; Τί γίνεται μέ τό μεταναστευτικό καί τήν τουρκική ἐπιθετικότητα; Ἀς τά πάρουμε ὅμως μέ τήν σειρά: