*του Δημήτρη Ε. Ευαγγελίδη

Την νύχτα της 7ης Ιουνίου 1907, Βούλγαροι κομιτατζήδες συλλάβανε με ύπουλο, δόλιο τρόπο, τον καπετάν Άγρα και τον Αντώνη Μίγκα. Αφού τους διαπόμπευσαν δεμένους και ξυπόλυτους στα χωριά της περιοχής, ως δήθεν αιχμαλώτους, ώστε να αναπτερώσουν το ηθικό των τρομοκρατημένων οπαδών τους, τους απαγχόνισαν μεταξύ των χωριών Τέχοβο (Καρυδιά) και Βλάδοβο (Άγρας).

Η θυσία αυτού του 27χρονου παλληκαριού, του Σαράντου Αγαπηνού του Ανδρέου, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Μακεδονομάχου και ανθυπολοχαγού του Ελληνικού Στρατού, που κατεγράφη στην Ιστορία ως Τέλος Άγρας, έμεινε βαθιά χαραγμένη στην μνήμη των κατοίκων όχι μόνον της περιοχής όπου δολοφονήθηκε, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς και στον απανταχού ελληνισμό.

Αναρωτιέμαι αυτές τις μέρες μήπως άδικα έχασε την ζωή του, μήπως υπήρξε μάταιος ο χαμός αυτού του νέου ανθρώπου, που όπως τον περιγράφει ο σπουδαίος ποιητής Ζαχαρίας Παπαντωνίου: «...Περιστεράκι μια βραδυά κοιμήθηκ' αυτού κάτου, και την αυγή εξύπνησε αητός...».

*Του Ηλία Σταμπολιάδη, καθηγητή Πολυτεχνείου Κρήτης

Επί τροχάδην θα αναφέρω τα βασικά χάριν της συνοχής του κειμένου. Όταν οι γεννήσεις γίνονται μικρότερες των θανάτων ο πληθυσμός γηράσκει και βαθμιαίως οι εισφορές των εργαζομένων δεν επαρκούν για την πληρωμή των συντάξεων πράγμα που συμβαίνει από καιρό στην Ελλάδα. Εκτός αυτού οι νέοι που μεταναστεύουν εκτός από τον εαυτόν τους αφαιρούν από τον μελλοντικό πληθυσμό και τους απογόνους τους. Το σύστημα για να τους αντικαταστήσει εισάγει εκτός των προσφύγων, που τους χρησιμοποιεί σαν δικαιολογία και πολλαπλάσιους μετανάστες. Αυτοί δεν τυγχάνουν μόνο καλύτερης κοινωνικής μεταχείρισης από τους ντόπιους αλλά και με ρυθμούς fast track τους δίδεται και ελληνική ιθαγένεια για να επηρεάζουν και την πολιτική ζωή της Ελλάδος πριν καν μάθουν να μιλάνε ελληνικά αντικαθιστώντας στην ουσία τον ελληνικό πληθυσμό.

* του Στέφανου Παπακώστα, αναλυτή αγορών-αρθρογράφου

Νάτοι και πάλι οι γνωστοί Τσάμηδες, συνεργάτες των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής στην Ήπειρο. Προφανώς κάποιοι απόγονοι αυτών παρουσιάζονται πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν ξανά τα συμφέροντα των πρώην γερμανών αφεντικών τους, σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση μαριονέτα του George Soros στην Ελλάδα, όπως είδαμε και με την πρόσφατη επαίσχυντη συμφωνία των Σκοπίων, μέσω της οποίας προωθούνται τα οικονομικά σχέδια του Soros και των συνεργατών του στα Βαλκάνια.

Στα πλαίσια αυτά, φαίνεται καθαρά ότι σε πολύ σκοτεινές ατραπούς μας οδηγούν σήμερα οι σκοτεινές διασυνδέσεις της παρούσας κυβέρνησης, στο θέμα της Βορείου Ηπείρου.

Η κυβέρνηση σχεδιάζει δια στόματος του αρχιτέκτονα της δοσιλογικής συμφωνίας με τα Σκόπια Ν. Κοτζιά (σύμφωνα με συνέντευξή του στο www.himara.gr στις 25.6.18) την οριστική αποκοπή του εδάφους της Βορείου Ηπείρου από τον εθνικό κορμό, με όχημα τις ανιστόρητες διεκδικήσεις των απογόνων των συνεργατών των ναζί κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, των Τσάμηδων.

Άρθρο του

Νίκος Ταμουρίδης Αντγος (ε.α)-

Επίτιμος Α' Υπαρχηγός ΓΕΣ

Μέλος Διοικούσας Επιτροπής Ελεύθερης Πατρίδας

Ύβρις!

Καθημερινή πράξη της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης!

Να πως παρουσιάζεται η ύβρις, ως βασική αντίληψη της κοσμοθεωρίας των αρχαίων Ελλήνων -που τα είπαν όλα- με τις συνέπειές της, στο σχήμα: ὓβρις→ἂτη→νέμεσις→τίσις !!!

Όταν κάποιος, υπερεκτιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμή του (σωματική, αλλά κυρίως πολιτική, στρατιωτική και οικονομική), συμπεριφερόταν με βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους, στους νόμους της πολιτείας και κυρίως απέναντι στον άγραφο θεϊκό νόμο, θεωρούνταν ότι διέπραττε «ὕβριν», δηλ. παρουσίαζε αλαζονική συμπεριφορά, με την οποία επιχειρούσε να υπερβεί τη θνητή φύση του και να εξομοιωθεί με τους θεούς, με συνέπεια την προσβολή και τον εξοργισμό τους.

*Του Γιάννη Ηλιούδη, δρ Φιλολόγου

Μεταξύ των βιογραφικών στοιχείων του Φιλίππου Β΄ παραδίδονται τα ακόλουθα : «Εν έτεσι γουν είκοσι και δυσίν, οις εβασίλευσεν ...Αυδάταν Ιλλυρίδα γήμας έσχεν εξ αυτής θυγατέρα Κύνναν , έγημε δε και Φίλαν, αδελφήν Δέρδα και Μαχάτα...Οικειώσασθαι δε θέλων και το των Θετταλών έθνος επαιδοποιήσατο εκ δύο θετταλίδων γυναικών, ών η μεν ην Φεραία Νικησίπολις , ήτις αυτώ εγέννησε Θετταλονίκην, η δε Λαρισσαία Φίλιννα, εξ ης Αριδαίον ετέκνωσε.

Προσεκτήσατο δε και την Μολοττών βασιλείαν, γήμας Ολυμπιάδα, εξ ης έσχεν Αλέξανδρον και Κλεοπάτραν...» (Satyrus Biogr. Fragmenta, fr.5).

Από τις παραπάνω μαρτυρίες διαπιστώνεται ότι ο Φίλιππος, καθώς επέκτεινε το βασίλειό του προς άλλες ελληνικές πόλεις ή και ημιβάρβαρες περιοχές, ασκούσε πολιτική όχι βίαιης επιβολής αλλ’ «εξοικείωσης» («θέλων οικειώσασθαι») με επιγαμίες, που ο ίδιος πραγματοποιούσε. Έτσι λοιπόν καταλαμβάνοντας τη Θεσσαλία και τις θεσσαλικές πόλεις έλαβε ως συζύγους τη Λαρισσαία Φίλιννα και τη Φεραία Νικησίπολη, από την οποία απέκτησε την Θεσσαλονίκη, κατόπιν γυναίκα του Κάσσανδρου, που έδωσε αυτό το όνομα της συζύγου στην πόλη της Θεσσαλονίκης (316-5 π.Χ.).

Γράφει ο Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης (Εθνολόγος-Συγγραφέας, Έδεσσα)

Θλίψη, απογοήτευση, αγανάκτηση και διαρκώς αυξανόμενη οργή. Τα πνεύματα είναι υπερβολικά οξυμένα και δεν γνωρίζω ποια θα είναι η κατάληξη των όσων εξωφρενικών συμβαίνουν.

Μια κυβέρνηση παραπαίουσα, με πλήρη στήριξη ξένων κέντρων, ιδίως γερμανικών, έναν ανερμάτιστο και συνεχώς ψευδόμενο Υπ. Εξωτερικών ευρισκόμενοι σε ευθεία αντίθεση και αντιπαράθεση με το λαϊκό αίσθημα, διοργανώνουν προκλητικές φιέστες για να υπογράψουν ένα κατάπτυστο κείμενο εθνικής μειοδοσίας, υπό τα χειροκροτήματα και τα φαρδιά χαμόγελα των ξένων παραγόντων, ιδίως των Σκοπιανών.

Χιλιάδες κόσμου περικυκλώνονται από διμοιρίες πραιτωριανών που κλείνουν δρόμους, απαγορεύουν μετακινήσεις, επιτίθενται σε διαδηλωτές, προκαλούν σοβαρούς τραυματισμούς.

Άρθρο του

Νίκος Ταμουρίδης Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α' Υπαρχηγός ΓΕΣ Μέλος ΔΕ Ελεύθερης Πατρίδας

Η τρέχουσα δεκαετία αποδεικνύεται ίσως η χειρότερη από συστάσεως του νέου Ελληνικού κράτους.

Το μοντέλο της αρπαχτής και της λαμογιάς στο εσωτερικό της χώρας, που επικράτησε από πλευράς πολιτικής και οικονομίας στα χρόνια της μεταπολίτευσης, και η πολιτική του κατευνασμού και της συνεχούς υποχωρητικότητας στο εξωτερικό πεδίο, από πολιτικής-διπλωματικής και στρατιωτικής απόψεως, μας έφεραν στο χείλος της καταστροφής.

*Της Κατερίνας Αμπατζή, φιλολόγου

Ως περήφανη Ελληνίδα γυναίκα, μάνα και σύζυγος, θέλω να πιστεύω ότι εκπροσωπώ όλες τις υγιώς σκεπτόμενες ελληνίδες γυναίκες που διακατέχονται από τα ίδιες αρχές, αξίες και ιδανικά με μένα. Αρχές, αξίες και ιδανικά, όπως η αγάπη για την πατρίδα μου, η ελευθερία και η αξιοπρέπεια, η δημοκρατία και η ειρήνη, η ομοψυχία και η ενότητα, η δικαιοσύνη και η ανθρωπιά .

Δυστυχώς σήμερα στη χώρα μας βιώνουμε μια ιδιαίτερου είδους κρίση, την οποία οι περισσότεροι αποκαλούν ''οικονομική''. Είναι όμως έτσι; Είναι απλά ο λογιστικός ισολογισμός η γιατρειά; Αν καταφέρουμε το έλλειμμα να γίνει πλεόνασμα λύσαμε το πρόβλημα; Αυτό μπορεί να είναι μια λύση με άξονα την ευημερία των αριθμών, όχι όμως ανθρωποκεντρική.

Γράφει ο Γιάννης Μήτσιος, πολιτικός επιστήμων-διεθνολόγος*

Ζούμε αναμφίβολα σε περίεργους, δύσκολους αλλά και ενδιαφέροντες καιρούς. Όσα γίνονται το τελευταίο διάστημα στην Ευρώπη, στις Ευρωατλαντικές σχέσεις αλλά και στη χώρα μας υποδηλώνουν ξεκάθαρα ότι οι σταθερές έχουν εκλείψει, πυξίδα δεν υπάρχει, επικρατεί μεγάλη μεταβλητότητα στις διεθνείς σχέσεις μέρα με τη μέρα, αγωνία για τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων αλλά κυρίως ένας εμπορικός πόλεμος που ξεκινά και θα επηρεάσει βαθύτατα το ευρωοικοδόμημα.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Η Ευρώπη σε πολιτικό επίπεδο βιώνει μια φάση υπαρξιακής κρίσης και εσωτερικής αναζήτησης. Αν ρωτήσει κάποιος που πάει η ΕΕ και πως θα είναι την επόμενη πενταετία δύσκολα θα απαντηθεί. Την τελευταία επταετία 2011-2018, βιώσαμε μια φάση αυστηρού ελέγχου της ΕΕ από το διευθυντήριο των Βρυξελλών, τη Γερμανία και την ΕΚΤ, με κυβερνήσεις ελεγχόμενες και εκβιαζόμενες για την τήρηση μιας άτεγκτης και σκληρής πολιτικής που έβαζε τις τράπεζες, το ευρώ και τα συμφέροντα μεγάλων χωρών σε πρώτη μοίρα σε βάρος των πολιτών και των ευρωπαϊκών λαών.

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ

Του/Της ................... Γ................ του Κ................, κατοίκου ............., Νομού ................, οδός .............. αρ. ... ΤΚ: ......., τηλ: 69........, ΑΦΜ: ........., ΔΟΥ ..........

ΚΑΤΑ:

Μπουτάρη Ιωάννη του Γεωργίου, Δημάρχου Θεσσαλονίκης, κατοίκου Θεσσαλονίκης.

Θεσσαλονίκη 1η Ιουνίου 2018

Αξιότιμε κύριε Εισαγγελεύ,

Εκθέτω στην κρίση Σας τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά και αιτούμαι τα κατά το νόμο.

Η θέση της τοπικής αυτοδιοίκησης στο θεσμικό εποικοδόμημα της Πολιτείας καταστρώνεται, πέραν της ιστορικής αφετηρίας, με βάση το ισχύον συνταγματικό σύστημα κανόνων που απορρέουν ευθέως από την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Αυτή η θέση της αποτυπώνει ανάγλυφα την ενιαία πηγή, το ενοποιητικό περιεχόμενο και τον επάλληλο επιμερισμό της δημόσιας εξουσίας στους συνταγματικά προσδιορισμένους φορείς της.