Είθισται στο τέλος του κάθε χρόνου, να ευχόμαστε για μια καλή νέα χρονιά, για υγεία, ευημερία, ειρήνη, αγάπη σε όλο τον κόσμο κλπ. Οι αναλυτές από την άλλη παρακολουθώντας τις τάσεις των παγκοσμίων εξελίξεων, προσπαθούμε να κάνουμε προβλέψεις για τα γεγονότα που θα αντιμετωπίσουμε.

Η νέα χρονιά λοιπόν που ξημερώνει φαίνεται ότι θα έχει τη σφραγίδα έντονων γεγονότων που θα μας απασχολήσουν και θα μας επηρεάσουν είτε έμμεσα αλλά πολύ περισσότερο άμεσα. Στο διεθνές προσκήνιο παρατηρείται τελευταία μεγάλη κινητικότητα αλλά και αβεβαιότητα που ανατρέπει τη σταθερότητα των προηγούμενων ετών και προσδίδει μια νέα δυναμική. Παράλληλα παρατηρείται και μια συγκέντρωση «ισχυρής πολιτικής ενέργειας», που δεν έχει εκτονωθεί ακόμα, σε κομβικά σημεία του πλανήτη που διακυβεύονται πολλαπλά συμφέροντα και μακροπρόθεσμες στρατηγικές. Ευρώπη, Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειος, Μέση Ανατολή και Ασία είναι οι περιοχές που αναμένεται να αποτελέσουν εστίες έντασης, ανατροπών αλλά και βίαιων αντιπαραθέσεων με πλανητικές συνέπειες.

"Μετά και την έντονη αντίδραση της Τουρκίας
Η κυβέρνηση υπέβαλε αίτηση ακύρωσης του ασύλου στον Τούρκο αξιωματικό"
Οι εφημερίδες

Το «Κυλώνειον Άγος» επαναλαμβάνεται;
Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης

Η κυβέρνηση υπέβαλε αίτηση ακύρωσης κατά της απόφασης με την οποία χορηγήθηκε άσυλο σε έναν από τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς, σύμφωνα με ανακοίνωση από το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού. Ως φαίνεται η κυβέρνηση των δωσιλόγων ετοιμάζεται να επαναλάβει το Άγος των Παγκαλοσημίτηδων με την παράδοση του Οτσαλάν. Ας θυμηθούμε λοιπόν λίγη Ιστορία.

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και ψάχνω πάλι στις σελίδες των Χριστουγεννιάτικων διηγημάτων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη για να βρω λίγη από την χαμένη μαγεία της μεγάλης γιορτής.

Ο ωμός υλισμός, ο άκρατος καταναλωτισμός, ο ουτοπικός κοσμοπολιτισμός και η αυτοκαταστροφική προθυμία με την οποία υιοθετούνται εκ μέρους των σύγχρονων Ελλήνων όλες οι δοξασίες οι οποίες αντικρούουν την παράδοση έχει σαρώσει θεσμούς και ιδέες αιώνιες. Χάθηκε το άρωμα από τα λουλούδια μας, χάθηκε και η ευαισθησία από τις ψυχές μας. Έτσι καμία ευωδία πνευματική δεν μπορεί να μας αγγίξει πλέον. Μόνο η τσίκνα από τα σύγχρονα ειδωλόθυτα που μας σερβίρει απλόχερα η Νέα Εποχή μπορεί να διεγείρει τις απονεκρωμένες αισθήσεις μας.

Χρόνια τώρα μέσα στα σχολεία στέλναμε μηνύματα ελληνικά, χριστιανικά, ορθόδοξα. Τον τελευταίο καιρό όλο και περικόπτονται κι αυτά.
Ο λόγος για τη τελευταία ημέρα προ των διακοπών των Χριστουγέννων. Κάθε χρόνο αυτήν την ημέρα, πραγματοποιούνταν εορταστικές εκδηλώσεις με θεατρικές παραστάσεις, τραγούδια και κάλαντα όλου του δωδεκαημέρου. Τα παιδιά ερχόντουσαν χωρίς τσάντες, περιποιημένα, με καλά ρούχα και με τη συνοδεία των γονέων και κηδεμόνων τους παρακολουθούσαν την χριστουγεννιάτικη εκδήλωση που την παρουσίαζε μία ή δύο τάξεις με τη βοήθεια των δασκάλων τους. Μετά το πέρας της εκδήλωσης και αφού έπαιρναν το καθιερωμένο κέρασμα - προσφορά του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, τα παιδιά αποχωρούσαν από το σχολείο. Έτσι δινόταν επισημότητα και μεταφερόταν στα παιδιά το αίσθημα της μεγάλης χριστιανικής εορτής που θα ακολουθήσει σε λίγες μέρες.

Από τους: Γιάννη Αργυρόπουλο, PhD., Τεχνικό Στέλεχος, AT&T, Σταύρο Αναγνωστόπουλο, Ομότιμο Καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών και Τάσο Νικολαΐδη, Ομότιμο Καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης-Μέλος του European Research Council

«Τι κάνεις εκεί; Χτίζεις στη χαράδρα; Θα πέσει το νερό στο δικό μας χωράφι!»

Η φράση αυτή θα μπορούσε να είναι σύγχρονη, αλλά είναι περίπου δυόμιση χιλιάδων χρόνων. Είναι από ένα δικανικό λόγο του Δημοσθένη («Πρὸς Καλλικλέα Περὶ Χωρίου Βλάβης»). Σε έναν τόπο πυκνοκατοικημένο, κάποιοι πάντα θα προσπαθούν να αξιοποιήσουν κάθε σπιθαμή γης, χτίζοντας ακόμα και σε χαράδρες.

Με την ανοικοδόμηση της σύγχρονης Ελλάδας, αυτό συνέβη αναρίθμητες φορές. Σε συνδυασμό με την έλλειψη πολεοδομικού σχεδιασμού, νομικού πλαισίου, αλλά και πολλές φορές την μη εφαρμογή του, κοίτες ποταμών και χειμάρρων χτίστηκαν ανεξέλεγκτα. Κατά συνέπεια, σε κάθε δυνατή βροχή προκαλούνται διάφορες καταστροφές σε υποδομές και σπίτια, χρειάζεται η επέμβαση της πυροσβεστικής, και σε ακραίες περιπτώσεις θρηνούμε θύματα. Την αισχρή τριτοκοσμική αυτή κατάσταση συμπληρώνει και η νομιμοποίηση αυθαιρέτων κτισμένων σε κοίτες χειμάρρων που δεν θα έπρεπε να είχε γίνει, παγιώνοντας την κατάσταση, και δυσχεραίνοντας κάθε προτεινόμενη λύση.

Άρθρο του Σταύρου Αναγνωστόπουλου
Oμότιμου καθηγητή Πολιτικών Μηχανικών στο Πανεπιστήμιο Πατρών

Η πρόσφατη τραγωδία με τους 22 νεκρούς από τις πλημμύρες στη Μάνδρα Αττικής, φέρνει για άλλη μια φορά στην επικαιρότητα το μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης μακροπρόθεσμου σχεδιασμού της ελληνικής πολιτείας για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.

Στην Ελλάδα η μεγαλύτερη απειλή κατά της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας προέρχεται από τους σεισμούς. Για σύγκριση με τους 22 νεκρούς των πρόσφατων πλημμυρών, οι νεκροί από τους σημαντικότερους σεισμούς των τελευταίων 60 ετών περίπου ήταν πολύ περισσότεροι (βλ. πίνακα). Και ενώ ένα βασικό βήμα για αποφυγή σεισμικών καταστροφών έχει γίνει με τον εκσυγχρονισμό των κανονισμών μας, το μεγάλο πρόβλημα της σεισμικής ασφάλειας των παλιότερων οικοδομών παραμένει. Από αυτές, τον μεγαλύτερο κίνδυνο και τις μεγαλύτερες συνέπειες από τυχόν αστοχία τους αντιμετωπίζουν οι πολυκατοικίες με πιλοτή που κατασκευάστηκαν πριν την πρώτη αναβάθμιση των κανονισμών μας (1984).

Γράφει ο Ηλίας Ευαγγελόπουλος

Είναι γεγονός ότι η θέση της πατρίδας μας στην κλίμακα της παγκόσμιας γεωπολιτικής ισχύος, συνεχώς εξασθενεί αφού από το: “ως κράτος ανήκουμε εις την δύση” έχουμε πλέον γίνει προτεκτοράτο της δύσης. Σε αυτό συνετέλεσε και η είσοδος της χώρας στην εποχή του Δ.Ν.Τ. και των μνημονίων που με τη σειρά τους οδήγησαν στην απώλεια εθνικής κυριαρχίας και στην δημιουργία σχέσης, όχι ισότιμου μέλους μέσα στην οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά παρακατιανού, εξαρτημένου και πλήρως διοικούμενου και ελεγχόμενου απ’ αυτήν.

Σίγουρα τα ισχυρά κράτη του κόσμου επιδιώκουν όπως είναι φυσικό πάντα τα συμφέροντά τους όμως διευκολύνονται στα σχέδια τους και από τα κάθε λογής εγχώρια γιουσουφάκια που πρόθυμα φροντίζουν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους έναντι προσωπικών φιλοδοξιών και ανταλλαγμάτων.

''Πόλεμος πατήρ πάντων'', διατράνωνε ο Ηράκλειτος, δείχνοντας ότι μέσα από την αιώνια πάλη ιδεών, ανθρώπων, πόλεων, κρατών και συμμαχιών ρυθμίζονται και ανανεώνονται τα πάντα.

Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα μας δέχεται ένα ιδιότυπο, πολυμέτωπο και πολυεπίπεδο πόλεμο. Κατά βάση πολιτικό, αλλά και οικονομικό και κοινωνικό. Ο πνευματικός πόλεμος έχει εδώ και δεκαετίες αρχίσει εκ των έσω και ισοπεδώνει κάθε έννοια προόδου.

Η πνευματική σύγχυση στη χώρα μας, γεγονός που αποτελεί το μέγιστο των προβλημάτων που μας ταλανίζουν, είναι αποτέλεσμα της σταδιακής ιδεολογικής επικράτησης μιας χαμαιλεόντιας ανθελληνικής και αντίχριστης νομενκλατούρας της ''αριστεράς και της προόδου'' κατά της πατριωτικής παράταξης, της ψευδεπίγραφα εκπροσωπούμενης δεκαετίες τώρα από αποπροσανατολισμένες ιδεολογικά δυνάμεις.

Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μια θλιβερή πραγματικότητα. Μια αξιοσημείωτη σημαντική μεταβολή στα θεμέλια της κοινωνίας μας παρατηρείται καθώς πραγματοποιείται μια σαφής και μεγάλη έξοδος μορφωμένου εργατικού δυναμικού (θα αναφέρεται ως brain drain). Οι εκτιμήσεις για το μέγεθος της διαρροής ταλέντου από 01.2008 – 06.2016, κυμαίνονται από 350.000 – 427.000 νέους και μη επιστήμονες. Είναι ξεκάθαρο, ότι είμαστε αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα το οποίο χρήζει άμεσης διάγνωσης, ανάλυσης, καθώς και προτάσεων θεραπείας, βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης.

Παραθέτω μερικά στατιστικά στοιχεία για να αντιληφθούμε το μέγεθος του προβλήματος, ίσως καταστροφικού, που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας. Σχεδόν το 75% εκείνων που αποφάσισαν να φύγουν σε αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος είναι τουλάχιστον απόφοιτοι πανεπιστημίου ή ΤΕΙ. Το 20% είναι απόφοιτοι λυκείου ή τεχνικής μη πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και περίπου το 5% είναι απόφοιτοι γυμνασίου. Ο ελληνισμός διαθέτει το 3% των επιστημόνων κορυφαίας εμβέλειας παγκοσμίως μολονότι ο πληθυσμός της Ελλάδας αντιστοιχεί περίπου στο 0.15% από τα 7.45 δισεκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη. Κι όμως, παρά την αξιοσημείωτη αυτή παραγωγή Ελλήνων επιστημόνων, το 85% εκείνων με ισχυρή επιρροή βρίσκεται εκτός Ελλάδος.