* του Γεωργίου Ροδόπουλου

Καλούμαστε σήμερα όσο ποτέ άλλοτε να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τους ήρωες μας, αυτούς που από την αρχή της ύπαρξης μας, ως γηγενείς και αυτόχθονες, αψήφησαν τον φόβο του θανάτου και υπερέβησαν τους εαυτούς τους υπερασπιζόμενοι πατρίδα , θρησκεία , οικογένεια καθώς και τα ιδεώδη και ιδανικά μιας ελεύθερης κοινωνίας.

Ήρωες που καθόρισαν την πολιτισμική μας υπόσταση, προσδιόρισαν την ταυτότητα των Ελλήνων, μεγαλούργησαν και έκαναν το αδύνατον δυνατό γράφοντας πολλές φορές ιστορία, δημιουργώντας και καθορίζοντας το μέλλον του ελληνισμού, κάνοντας τον διαχρονικό και αθάνατο. Ήρωες τόσο γνωστοί μα και τόσο άγνωστοι που με την πράξη τους μας έδωσαν την δυνατότητα να υπάρχουμε σήμερα σαν ελεύθερο έθνος.

Την ελευθερία αυτή εντέχνως κάποιοι θέλησαν να μας την στερήσουν πολλές φορές μα πάντα έβρισκαν εμπόδια, προερχόμενα από την ελληνική φλόγα που έκαιγε και καίει ακόμα και σήμερα μέσα στις καρδιές των Ελλήνων. Είναι αυτή η φλόγα που μεταλαμπαδεύεται από παππού σε εγγονό, από πατέρα σε υιό, από τον δάσκαλο του έθνους στο παιδί του έθνους. Είναι η γνώση της ελευθερίας, που καίει ασταμάτητα χιλιάδες χρόνια τώρα κάνοντας μας έθνος ανάδελφον, η γνώση η εκφραζόμενη από το θείον φως τόσο της αρχαιότητος και την ολυμπιακή φλόγα όσο και από το Άγιον φως του Πανάγιου τάφου και του αδελφού και πατέρα μας Ιησού Χριστού.

*του Ηλία Σταμπολιάδη, καθηγητή Πολυτεχνείου Κρήτης

Αγαπητοί συμπατριώτες Ελληνίδες και Έλληνες!

Είμαστε υπό κατοχή σε έναν πόλεμο νέας μορφής και ενώ υφιστάμεθα τις συνέπειες του, εντούτοις, δυσκολευόμαστε να τον αποκαλύψουμε και να τον καταγγείλουμε διότι κρύβεται με το προσωπείο της δήθεν δημοκρατίας, της δήθεν πολιτισμένης Ε.Ε. και του δήθεν ευεργετικού για την οικονομία μας ξένου νομίσματος. Το μόνο που βλέπουμε είναι να πέφτει το βιοτικό μας επίπεδο, να χάνουμε τις δουλειές μας, να μην μπορούμε να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας, να μας παίρνουν τα σπίτια και να ξενιτεύονται τα παιδιά μας για να βρουν εργασία, την στιγμή που αλλόθρησκοι πλημυρίζουν τον τόπο υποστηριζόμενοι από ΜΚΟ χρηματοδοτούμενες από εθνομηδενιστές της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Τα γειτονικά κράτη μικρά και μεγάλα επιβουλεύονται την ιστορία μας, την εδαφική μας ακεραιότητα, τους φυσικούς και ενεργειακούς μας πόρους σε στιγμές πλήρους οικονομικής αλλά και ηγετικής μας αδυναμίας, με τους άρχοντες μας να διαπληκτίζονται για την νομή της εξουσίας, αν και όλοι τους υπηρετούν τα ίδια ξένα συμφέροντα που τους εναλλάσσουν στην εξουσία.

του Βασιλείου Τσαφαρίδη Υποστρατήγου (ε.α)

Η Τουρκία, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της, αναφέρει ότι η χαιρετίζει τις επιθέσεις από ΗΠΑ, Γαλλία και Βρετανία κατά στόχων στη Συρία και ότι η ενέργεια των συμμαχικών δυνάμεων χαρακτηρίζεται ως η «κατάλληλη».

Με αυτήν την ανακοίνωσή της η Τουρκία επιχειρεί να διαλέξει στρατόπεδο, θυμίζοντάς μας την πολιτική του ''Επιτήδειου ουδέτερου" που ανέπτυξε κατά το Β΄ ΠΠ, όπου πριν τον πόλεμο, συμμάχησε με την Βρετανία και την Γαλλία, επειδή η Γερμανία είχε αρνηθεί να διαπραγματευθεί μαζί της. Αργότερα, όταν ο πόλεμος απλώθηκε στην Μέση Ανατολή, η ναζιστική κυβέρνηση άλλαξε γνώμη αλλά ήδη το αντίτιμο της τουρκικής υποστηρίξεως είχε αυξηθεί.

Αναμένουμε τις αντιδράσεις τόσο της Δύσης, όσο και της Ρωσίας επάνω σε αυτή την διπλωματική αναδίπλωση της Τουρκίας. Φυσικά αναμένουμε και την αντίδραση του Ελληνικού υπουργείου εξωτερικών για το πως θα χειριστεί τους παλιμπαιδισμούς της γείτονος. Εμείς πιστεύουμε ότι από Ελληνικής πλευράς είναι μία κατάλληλη ευκαιρία να αναδειχθεί ο καιροσκοπισμός και το αναξιόπιστο της Τουρκίας.

Για μία ακόμη φορά επιβεβαιώνεται από την ηγεσία της Τουρκίας ότι «Ο μεμέτης δεν έχει μπέσα».

του Χάρη Δημούτσου*

Μέ τήν κήρυξη τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, οἱ καταπιεσμένοι ἐπί 400 χρόνια σκλάβοι, μέ τόν ἐνθουσιασμό τους ἀπελευθέρωναν τή μία περιοχή μετά τήν ἄλλη. ᾿Εκεῖ λοιπόν πού φαινόταν ὅτι εἶχε ἐδραιωθεῖ ἕνα κράτος, ἦλθε ὁ ᾿Ιμπραήμ τό 1825 μέ μιά στρατιά τουλάχιστον 35.000 ἀνδρῶν, κυρίευσε τά περισσότερα ἀπελευθερωμένα μέρη καί κατέπνιξε τήν ἐπανάσταση.

᾿Ενῶ λοιπόν ὅλα ἔδειχναν ὅτι τελείωναν, ἕνα τυχαῖο γεγονός ἄλλαξε πάλι τήν ροή. Στήν περιοχή τοῦ Ναυαρίνου, βρίσκονταν οἱ στόλοι τῆς ᾿Αγγλίας, τῆς Γαλλίας καί τῆς Ρωσίας, μέ ρητή ὅμως ἐντολή ἀπό τίς χώρες τους, νά μήν παρέμβουν στόν πόλεμο μεταξύ ᾿Οθωμανῶν καί Ἑλλήνων, μέ βάση τήν συνθήκη τοῦ Λονδίνου. Μετά ἀπό κάποια «τυχαῖα» ὅμως γεγονότα, ὁ ἕνας στολάρχης ἀποφάσισε νά ἐπιτεθεῖ στούς Τούρκους. ᾿Αμέσως παρασύρθηκαν καί οἱ ἄλλοι δύο καί ἀκολούθησε μία τρομερή ναυμαχία κατά τήν ὁποῖα ὁ στόλος τοῦ ᾿Ιμπραήμ διαλύθηκε ὁλοσχερῶς. Τό ἐκπληκτικό ἦταν ὅτι, ὁ στόλος τῶν τριῶν συμμαχικῶν δυνάμεων μαζί, ἦταν ὑποδιπλάσιος ἀπό αὐτόν τῶν Τουρκαιγυπτίων.

του Βασίλειου Τσαφαρίδη*

Η Επανάσταση του 1821, αδιαμφισβήτητα είναι το σπουδαιότερο γεγονός στην Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας και η αφετηρία της δημιουργίας και της αναγέννησης του Ελληνικού Κράτους. Παράλληλα είναι ένα γεγονός παγκοσμίου σημασίας διότι υπήρξε η πρώτη Εθνική Επανάσταση, για την ανεξαρτησία ενός υπόδουλου, επί 400 χρόνια Έθνους, που παραδειγμάτισε και άλλους υπόδουλους λαούς.

Δεν πρέπει λοιπόν να λησμονούμε ποτέ οι σημερινοί Έλληνες ότι, οφείλουμε την Ελευθερία, την Εθνική μας υπόσταση και υπερηφάνεια, την πρόοδο και την ευημερία μας στους αγώνες και τις θυσίες των αγωνιστών του 1821.

Αποτελεί την κορυφή των γεγονότων του 19ου αιώνα στην οποία ανήλθαν οι νέοι Έλληνες για να εισέλθουν στο πάνθεο των Αθανάτων. Αυτή είναι η σημασία του, η οποία προσλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερη αξία και προκαλεί θαυμασμό, όταν αναλογίζεται κανείς ότι, είναι έργο αποκλειστικά των Ελλήνων.

Γράφει ο Γιάννης Μήτσιος *

Με αφορμή τα τελευταία συλλαλητήρια για την υπεράσπιση του ονόματος της Μακεδονίας και της ιστορικής αλήθειας, καθώς και την αντίδραση στα σχέδια της κυβέρνησης και του ξένου παράγοντα, ο ελληνικός λαός μίλησε.

Η Μακεδονία ξύπνησε τον καταπιεζόμενο Έλληνα, που μετά από μια δεκαετή σχεδόν οικονομική εξαθλίωση του ζητούν τώρα να απαρνηθεί και τα ιστορικά του δίκαια, την ταυτότητά του και να ξεπουλήσει στην κυριολεξία την ψυχή του για τα σχέδια που εξυφαίνουν οι μεγάλες δυνάμεις στην περιοχή.

Η έκπληξη, ο τρόμος και το δέος που δημιούργησαν τα δύο συλλαλητήρια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και εκείνα στην ελληνική διασπορά (Ευρώπη, Αυστραλία, Αμερική-Καναδά) ήταν τέτοιος, που ένα καταρρέων πολιτικό και μιντιακό σύστημα αιφνιδιάστηκε πλήρως, διότι απλά η Μακεδονία ξύπνησε τους Έλληνες από την καταστολή, την οικονομική εξαθλίωση και την καθημερινή πτώση του ηθικού του και της εθνικής του αυτοπεποίθησης.

Γράφει ο Σταύρος Βουλγαράκης *

Μεγάλο μέρος της ευθύνης στην οποία βρίσκεται η χώρα μας σήμερα, σίγουρα φέρει και ο “πατριωτικός”, εντός αυτής, χώρος ο οποίος είτε από άγνοια, είτε από αδιαφορία, είτε από αδυναμία, εξυπηρέτησε τον καθεστωτικό στόχο της ταύτισης του με ανόητες και ακραίες ιδεολογίες και πρακτικές. Παράλληλα οι περισσότεροι εκπρόσωποί του επιδόθηκαν και επιδίδονται σε ένα ζωώδες κυνήγι οπαδών – ψηφοφόρων, χρησιμοποιώντας θέσεις, συνθήματα και ιδέες που καταδεικνύουν περίτρανα την περιφρόνησή τους προς τις πνευματικές δυνατότητες των Ελλήνων.

''Και τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια, εσύ κοιτάς τα αρχαία σου στολίδια και δεν δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς, που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς",

μας λέει το σοφό λαϊκό άσμα, δείχνοντας πως διαχρονικά η μάνα Ελλάδα αγνοεί τα παιδιά της, με αποτέλεσμα, χωρίς την βοήθεια αυτών, νομοτελειακά να καταντήσει στο τέλος μια γριά ξεδοντιάρα, που μόνη και αβοήθητη απλά θα περιμένει το θάνατό της!

Οι Τούρκοι ξεσάλωσαν, ζητάνε τα πάντα! Κύπρο, Θράκη, Αιγαίο! Οι Αλβανοί του τρελού ονείρου της μεγάλης Αλβανίας διεκδικούν εδάφη μας και συνθλίβουν την ελληνική μειονότητα της Β. Ηπείρου! Οι Σκοπιανοί μας κοροϊδεύουν και ζητούν τη Μακεδονία μας! Οι Βούλγαροι καιροφυλακτούν, τόσο στη Μακεδονία, όσο και στη Θράκη!

Οι ''σύμμαχοι'' και ''εταίροι'' μας ...και μη χειρότερα! Αγνοούν παντελώς Ελλάδα και Κύπρο!

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αποδεικνύεται οτιδήποτε άλλο εκτός από Ένωση.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ , ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 26η Φεβρουαρίου 2018

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσηςκ. ΑΝΔΡΕΑΣ
ἔκανε τίς ἀκόλουθες δηλώσεις:

«Οἱ εἰδήσεις πού ἔρχονται ἀπό τόν χῶρο τῆς Βορείου Ηπείρου εἶναι ἰδιαίτερα ἀνησυχητικές. Ἀκούγεται μετ’ ἐπιτάσεως, ὅτι γίνονται συζητήσεις ἀνάμεσα στήν Ἑλληνική καί τήν Ἀλβανική Κυβέρνηση, προκειμένου ἡ γειτονική χώρα νά ἐνταχθῇ στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση.
Ἀλλά οἱ συζητήσεις αὐτές:
1) Εἶναι ἐντελῶς μυστικές καί, τό χειρότερο, γίνονται ἐν ἀγνοίᾳ τῶν Βορειοηπειρωτῶν. Ἄν, ὅμως, οἱ Βορειοηπειρῶτες δέν γνωρίζουν «τί τέξεται ἡ ἐπιοῦσα», τότε πῶς εἶναι δυνατόν νά διεξάγωνται διαπραγματεύσεις ἐρήμην τῶν γηγενῶν κατοίκων τῆς προαιωνίως Ἑλληνικῆς Βορείου Ἠπείρου; Ρωτᾶμε, γιατί κάποια ἡμερήσια ἐπαρχιακή ἐφημερίδα δημοσίευσε τήν εἴδηση (χωρίς νά ὑπάρξῃ διάψευση) ὅτι Ἑλλάδα καί Ἀλβανία ἔχουν συμφωνήσει ἡ μέν δεύτερη νά δεχθῇ νά μήν κάνη λόγο γιά τούς «Τσάμηδες», ἡ πρώτη δέ νά μήν ἀναφέρῃ ὡς ὑπαρκτό τό θέμα καί τό ὄνομα Βόρειος Ἤπειρος!
Ἀλλ’ ἐάν τά παραπάνω ἀληθεύουν, τότε – τό λέω ξεκάθαρα – ἔχουμε ἐθνική προδοσία, ἀφοῦ ξεπουλιέται ἡ Βόρειος Ἤπειρος, ὅταν οἱ Ἕλληνες κάτοικοί της βρίσκωνται στό σκοτάδι τῆς ἀγνοίας γιά τό τί «μαγειρεύεται» εἰς βάρος τους. Ἀντί τό Βορειοηπειρωτικό νά εἶναι πρῶτο θέμα στίς συζητήσεις μεταξύ Ἑλλάδος καί Ἀλβανίας, βρίσκεται τελευταῖο (ἄν εἶναι καί τελευταῖο) ἐπειδή ἔτσι θέλουν οἱ Βρυξέλλες καί ἡ Ἀμερική. Τό λιγώτερο πού μπορεῖ κανείς νά πῇ γιά τήν, οὐσιαστικά ἀνύπαρκτη, ἐξωτερική ἑλληνική «πολιτική» εἶναι ἡ λέξη: ΝΤΡΟΠΗ.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας σε συνομιλία του με τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη, λίγο μετά τον ερχομό του, είπε τα εξής: «Ως ψάρι εις το δίχτυ σπαράζει εις πολλούς κινδύνους ακόμη η ελληνική ελευθερία. Μου εδώσατε τους χαλινούς του κράτους. Τίνος κράτους; Μετρούμε εις τα δάκτυλα την επικράτειάν μας.»
Η ιστορική Μακεδονία της αρχαιότητος αντιστοιχεί στη Βόρεια Ελλάδα σχεδόν πλήρως στο τότε τμήμα της Ελληνικής επικράτειας. Σε χάρτες των μέσων του 19ου αιώνος, ο όρος Μακεδονία δεν περιλαμβάνει τα Σκόπια αλλά μόνο το όριο Μοναστηρίου-Αχρίδας και φυσικά την Μακεδονία στην Ελληνική επικράτεια. Αντίθετα, σε χάρτες του ύστερου 19ου αιώνος δημιουργείται η «γεωγραφική Μακεδονία», η οποία σύμφωνα με μία διαστρεβλωτική αντίληψη μετά τους Βαλκανικούς πολέμους μοιράστηκε μεταξύ Ελλάδος, Σερβίας και Βουλγαρίας. Δεν είναι επί της παρούσης μια ανάλυση αυτής της αντίληψης αλλά και των σκοπιμοτήτων πίσω από αυτή. Ας εξετάσουμε εν τάχει την επιχειρηματολογία των δύο πλευρών.

Το ζήτημα της διαμόρφωσης του Συντάγματος των Σκοπίων με τρόπο που θα απαλείψει τις δήθεν αλυτρωτικές (κατ' ουσία επεκτατικές) επιταγές του σε άρθρα και προοίμιο, δεν αποτελεί επ' ουδενί εξασφάλιση της Ελληνικής πλευράς. Ας μην ξεχνάμε ότι ένα κράτος έχει το απόλυτο δικαίωμα να δημιουργεί και να αναθεωρεί τον σύνταγμά του με βάση α) τα εθνικά του συμφέροντα, β) τα ιδεολογικά του ζητούμενα, γ) τα πολιτικά, και δ) τα γεωστρατηγικά του προτάγματα, όπως αυτό τα αξιολογεί. Εάν συνεπώς το Σκοπιανό πολυεθνοτικό μόρφωμα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση με σύνθετη ονομασία η οποία περιέχει τον όρο ‘Μακεδονία’, δεν θα έχει κανέναν λόγο να μην τροποποιήσει ξανά το σύνταγμά του προς την προηγούμενη δήθεν αλυτρωτική γραμμή.