Βασικές Πολιτικές Θέσεις
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1.1 Ανθρώπινο Δυναμικό - Συλλογική Ηγεσία
1.2 Ιδεολογικό στίγμα: Εθνικός Πατριωτισμός - Κοινωνική Δικαιοσύνη
1.3 Πολιτική θέση: Ενωτική Πατριωτική Συμπαράταξη
2 ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ - ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
2.1 Εθνική Κυριαρχία - Εξωτερική Πολιτική
2.2 Ένοπλες Δυνάμεις (Στρατός Ξηράς - Πολεμικό Ναυτικό - Πολεμική Αεροπορία)
2.3 Σώματα Ασφαλείας (Ελληνική Αστυνομία - Λιμενικό Σώμα - Πυροσβεστικό Σώμα)
2.4 Πατρίδα - Ελλάδα
2.5 Μεταναστευτική Απειλή και Ισλαμικός Εποικισμός
3 ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
3.1 Λειτουργία Δικαιοσύνης
3.2 Καταλογισμός Ευθυνών - Τιμωρία ενόχων
3.3 Σωφρονιστικό Σύστημα
3.4 Νέο κοινωνικό συμβόλαιο
4 ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
4.1 Εθνική Παιδεία
4.2 Ελληνικός Πολιτισμός
4.3 Αθλητισμός
4.4 Σχέσεις Κράτους - Εκκλησίας
4.5 Νέα Γενιά
5 ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
5.1 Δημόσια Διοίκηση
5.2 Υγεία
5.3 Αποκέντρωση - Περιφερειακή ανάπτυξη
5.4 Ηλεκτρονική διακυβέρνηση
5.5 Δημογραφικό πρόβλημα
5.6 Εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου
5.7 Σύνταγμα
6 ΕΘΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
6.1 Οικονομική Ανασυγκρότηση
6.2 Χρέος - Μνημόνια
6.3 Κατοχικό δάνειο - Πολεμικές αποζημιώσεις
6.4 Λοιπά Θέματα Οικονομίας
6.4.1 Φορολογικό Σύστημα
6.4.2 Χρέη Πολιτών
6.4.3 Μισθοί - Συντάξεις
6.4.4 Ανθρωπιστική κρίση
6.4.5 Τραπεζικό Σύστημα
6.5 Παραγωγική Ανασυγκρότηση
6.6 Επιχειρηματικότητα
6.7 Τουρισμός
6.8 Ναυτιλία και Αιγαίο
6.9 Μεταφορές και Δίκτυα
6.10 Υποδομές ανάπτυξης
6.11 Εργασία - Ανεργία
6.12 Κοινωνική Ασφάλιση
6.13 Τεχνολογία - Καινοτομία
7 ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
7.1 Εξωτερική πολιτική
7.2 Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρώ
7.3 Εθνικά Θέματα
7.3.1 Τουρκία
7.3.2 Σκόπια
7.3.3 Αλβανία
7.3.4 Μουσουλμανική Μειονότητα Θράκης
7.3.5 Κυπριακό Ζήτημα
7.3.6 Ομογένεια - Απόδημος Ελληνισμός
8 ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
8.1 Όραμα
8.2 Μορφή
8.3 Κυβερνητικό σχήμα
1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Απευθυνόμενοι σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες απανταχού γης, παρουσιάζουμε τις Βασικές Πολιτικές μας Θέσεις, έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα σε όποιον επιθυμεί να μελετήσει, να κρίνει και να μας παρουσιάσει, εφόσον έχει την κατάλληλη γνώση, προτάσεις βελτίωσής τους.
Σε αυτή τη σύντομη εισαγωγή, παρουσιάζουμε την φιλοσοφία της Παράταξης επί του προτύπου ηγεσίας που ακολουθούμε, την ανθρωπογεωγραφία των στελεχών, το ιδεολογικό και το πολιτικό μας στίγμα.
1.1 Ανθρώπινο Δυναμικό - Συλλογική Ηγεσία
1.1.1 Η "Ελεύθερη Πατρίδα" απαρτίζεται από στελέχη όλων των ηλικιών, άνδρες και γυναίκες, άτομα από όλους τους κοινωνικούς χώρους, καταξιωμένα στη δουλειά τους, πολίτες με καθαρά χέρια που δεν χρωστάνε σε κανένα παρά μόνο στην πατρίδα. Ανεπάγγελτοι επαγγελματίες της πολιτικής ή γόνοι πολιτικών οικογενειών δεν έχουν θέση στην «Ελεύθερη Πατρίδα».
1.1.2 Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην ανθρωπογεωγραφία των στελεχών μας, τα οποία διακατέχονται από σοβαρότητα, ανιδιοτέλεια, ειλικρίνεια και πολιτικό ρεαλισμό.
1.1.3 Η «Ελεύθερη Πατρίδα» έχει ξεφύγει από μια καταστροφική παθογένεια του σάπιου πολιτικού συστήματος, που δεν είναι άλλη από το αρχηγικό μοντέλο ηγεσίας, το οποίο είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των μαζών που τις διακατέχει το ένστικτο της αγέλης. Θέλουμε τους Έλληνες πολίτες ελεύθερους, υπεύθυνους, με κριτική σκέψη και με δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης, έτσι ώστε να γίνεται σύνθεση γνώσεων και εμπειριών για το κοινό όφελος. Γι αυτό έχουμε συλλογική ηγεσία, με Διοικούσα Επιτροπή, υπό ένα πρόεδρο, υπεύθυνο της Παράταξης έναντι του νόμου, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά.
1.2 Ιδεολογικό στίγμα: Εθνικός Πατριωτισμός - Κοινωνική Δικαιοσύνη
1.2.1 Θέτουμε την πατρίδα, την Ελλάδα, ως φυσική βάση της κοινωνικής ζωής, με την εθνική της ιδιοπροσωπεία. Το Ελληνικό Έθνος –όπως πάντα υπήρξε- είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα με συστατικούς παράγοντες την κοινή καταγωγή, τη γλώσσα, τη θρησκεία, την πολιτιστική κληρονομιά, τις παραδόσεις και τα ήθη και έθιμά του.
1.2.2 Προτάσσουμε ένα κράτος που θα παρεμβαίνει κανονιστικά, δημοσιονομικά και νομισματικά υπέρ του δίκαιου καταμερισμού του πλούτου και θα αντιμετωπίζει την φτώχεια και τις ανισότητες σε πρώτη προτεραιότητα.
1.3 Πολιτική θέση: Ενωτική Πατριωτική Συμπαράταξη
1.3.1 Δεν ξεχωρίζουμε τους Έλληνες με τις παλιές ξεπερασμένες ιδεολογίες και τις σκουριασμένες κομματικές ταμπέλες. Δεξιά, Κέντρο και Αριστερά δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα πλέον, παρά μόνο φέρουν το ιστορικό βάρος ολέθριων σφαλμάτων και διαχρονικών συμπράξεων με αντεθνικά και αντιλαϊκά συμφέροντα, που απέβησαν επίσης ολέθρια για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδος και των Ελλήνων.
1.3.2 Προσκαλούμε στις γραμμές μας όλους τους άξιους Έλληνες πατριώτες για να συμμετάσχουν στο τιτάνιο έργο της πραγματικής ανασυγκρότησης της πατρίδας.
1.3.3 Προτάσσουμε ένα ευρύ Σύμφωνο Συνεργασίας των αγνών πατριωτικών δυνάμεων, με σκοπό τη δημιουργία μιας ευρύτερης συμμαχίας για κοινή εκλογική κάθοδο στις επερχόμενες εκλογές.
2 ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ - ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Η Εθνική μας κυριαρχία και η ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών, έχουν απολεσθεί σε μεγάλο βαθμό, με τις προδοτικές πολιτικές των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών. Επιπλέον, η μεταναστευτική λαίλαπα απειλεί να μετατρέψει την αείποτε πατρίδα των Ελλήνων σε χώρα μουσουλμανική. Γι αυτό απαιτείται να γίνουν οι παρακάτω ενέργειες ανά τομέα:
2.1 Εθνική Κυριαρχία - Εξωτερική Πολιτική
2.1.1 Ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, καθώς και των απολεσθέντων δικαιωμάτων δια των μνημονιακών συμβάσεων.
2.1.2 Επιδίωξη και εδραίωση πολιτικής και οικονομικής αυτάρκειας, εκμεταλλευόμενοι το σύνολο των εθνικών μας δυνατοτήτων και πόρων.
2.1.3 Άμεση οργάνωση της εξωτερικής άμυνας της χώρας, για την αντιμετώπιση της διαρκώς κλιμακούμενης τουρκικής απειλής και εξασφάλιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων (εθνικά σύνορα, εναέριος χώρος, χωρικά ύδατα, ΑΟΖ), με ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων.
2.1.4 Άμεση οργάνωση της εσωτερικής τάξης και ασφάλειας, για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων υβριδικών απειλών εντός της επικράτειας και εγγύηση της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών, με ενίσχυση των Σωμάτων Ασφαλείας.
2.1.5 Διατύπωση νέου δόγματος εξωτερικής πολιτικής όπου θα λαμβάνεται υπόψιν ο νέος πολυπολικός κόσμος με πολλούς δρώντες (Ευρωσκεπτικισμός, ΝΑΤΟ, σχέσεις με ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα). Διεκδικητική πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική με γνώμονα μόνο το μέγιστο δυνατό εθνικό συμφέρον.
2.1.6 Επέκταση των χωρικών υδάτων και του εναερίου χώρου στα 12 ν.μ. και ανακήρυξη ΑΟΖ (Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών) με την Κυπριακή Δημοκρατία, με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας.
2.1.7 Διασφάλιση του εθνικού πλούτου με την άμεση ανακήρυξη των λοιπών μη χαραχθέντων ΑΟΖ της Ελλαδικής επικράτειας και τιτλοποίηση όλων των υπαρχόντων οικοπέδων υδρογονανθράκων ή άλλων ενεργειακών δυνατοτήτων, προς στρατηγική επίλυση των οικονομικών προβλημάτων της χώρας. Ομοίως, ανάδειξη και περιχαράκωση των στην ξηρά υπέργειων ή υπογείων ενεργειακών δυνατοτήτων ή άλλων μορφών πλούτου (π.χ. σπάνια μέταλλα κλπ).
2.1.8 Ακύρωση καθ’ οιονδήποτε τρόπο της παράνομης «Συμφωνίας των Πρεσπών», που έγινε αντίθετα με την βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Αναγνώριση από τα Σκόπια ελληνικής μειονότητας, απόρριψη θεωριών περί τριών τμημάτων Μακεδονίας, βέτο στην διαδικασία ένταξης στην ΕΕ, και επαναδιαπραγμάτευση από μηδενική βάση. Συνεργασία με την Βουλγαρία και άλλους, ως προς την απόλυτη απόρριψη χρήσης «μακεδονικής» εθνότητας και γλώσσας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
2.1.9 Στήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, επίλυση του Κυπριακού στη βάση της αρχής του ενιαίου κράτους και ενίσχυση των συνομοσπονδιακών δεσμών μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας. Αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος. Έμπρακτη επιβεβαίωση του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος-Κύπρου.
2.1.10 Σαφής και συστηματική αντίθεση στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, άμεσο κλείσιμο του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή και ξερίζωμα των επιδοτούμενων μηχανισμών της στη Θράκη. Ισχυρή διεκδίκηση των εθνικών δικαιωμάτων στην Κωνσταντινούπολη, στην Ίμβρο και στην Τένεδο, όπως προβλέπεται από τις σχετικές διεθνείς συνθήκες.
2.1.11 Σαφής και συστηματική αντίθεση στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, εφόσον δεν γίνουν σεβαστά τα μειονοτικά και ανθρώπινα δικαιώματα της Εθνικής Μειονότητας της Βορείου Ηπείρου. Απαίτηση επέκτασης της μειονοτικής ζώνης σε Χιμάρα και Κορυτσά.
2.2 Ένοπλες Δυνάμεις (Στρατός Ξηράς - Πολεμικό Ναυτικό - Πολεμική Αεροπορία)
2.2.1 Άμεση ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων σε προσωπικό και επιτάχυνση της αμυντικής θωράκισης με στοχευμένους εξοπλισμούς, ούτως ώστε να διασφαλίζεται απόλυτα η εθνική κυριαρχία και η προώθηση των εθνικών συμφερόντων.
2.2.2 Ανασυγκρότηση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, με αναβάθμιση και εκμετάλλευση των εθνικών δυνατοτήτων παραγωγής πολεμικού υλικού σε δημόσιο (ελληνικά αμυντικά συστήματα) και ιδιωτικό (ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες) επίπεδο, για μείωση του κόστους των εξοπλισμών, δημιουργία θέσεων εργασίας και δυνατότητα εξαγωγών σε άλλες χώρες, με αντίστοιχη εισροή κεφαλαίων.
2.2.3 Αποκατάσταση του κύρους, του ηθικού και της αξιοπρέπειας των Ενόπλων Δυνάμεων και εστίαση των καθηκόντων τους στον θεσμικό τους ρόλο.
2.2.4 Επανασύνδεση της μισθοδοσίας των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων με αυτή των δικαστικών.
2.3 Σώματα Ασφαλείας (Ελληνική Αστυνομία - Λιμενικό Σώμα - Πυροσβεστικό Σώμα)
2.3.1 Ενίσχυση των Σωμάτων Ασφάλειας, με προσωπικό, μέσα και υλικά, έτσι ώστε να εξασφαλίζουν απόλυτα την δημόσια τάξη και να εγγυώνται την εσωτερική ασφάλεια της χώρας από κάθε συμβατική και υβριδική απειλή, τόσο στην ενδοχώρα όσο και στο νησιωτικό χώρο.
2.3.2 Αποκατάσταση του κύρους, του ηθικού και της αξιοπρέπειας των στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας και εστίαση των καθηκόντων τους στον θεσμικό τους ρόλο.
2.3.2 Επανεξέταση των αποδοχών των στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας, έτσι ώστε να διαβιούν με αξιοπρέπεια και να εκτελούν απερίσπαστα την αποστολή τους.
2.4 Πατρίδα - Ελλάδα
2.4.1 Επαναδημιουργία του εθνικού κράτους και αποκατάσταση της συκοφαντημένης φιλοπατρίας και των αξιών του ελληνισμού, καθώς και του σεβασμού των θεσμών, ως θεμελιωδών αρχών της διαχρονικής ύπαρξης του έθνους.
2.4.2 Εγκατάλειψη του ανυπάρκτου και ανιστόρητου δόγματος «δεν διεκδικούμε τίποτε» και δυναμική διεκδίκηση, σε όλα τα επίπεδα, των δικαίων του ελληνισμού στις πανάρχαιες κοιτίδες του.
2.4.3 Ανάδειξη της οικουμενικότητας του ελληνισμού, μέσω της διαχρονικής προσφοράς του στο ανθρώπινο γένος.
2.4.4 Αξιοποίηση της διπλωματικής και οικονομικής ισχύος του Οικουμενικού Ελληνισμού, ενίσχυση των δεσμών των αποδήμων με την Μητρόπολη και ουσιαστική στήριξη των ελληνορθόδοξων Πατριαρχείων.
2.5 Μεταναστευτική Απειλή και Ισλαμικός Εποικισμός
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, ενεργώντας κάτω από τις εντολές των ξένων πατρώνων τους προβαίνουν σε μια πρωτοφανή αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης της χώρας, εφαρμόζοντας την πολιτική των «ανοικτών συνόρων», με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες παράνομοι μουσουλμάνοι μετανάστες από 70 και πλέον χώρες του πλανήτη να εισέρχονται στη χώρα μας και να εγκαθίστανται μόνιμα δωρεάν, ενισχυόμενοι με προκλητικά επιδόματα που πληρώνει ο ήδη φτωχοποιημένος Ελληνικός λαός. Πρόκειται περί ενός πραγματικού ισλαμικού εποικισμού που διαλύει την κοινωνική συνοχή της Ελλάδας με καταστρεπτικά αποτελέσματα που θα φανούν στο εγγύς μέλλον. Αυτά που απαιτείται να γίνουν για την αντιμετώπιση της τραγικής αυτής κατάστασης είναι:
2.5.1 Άμεσος έλεγχος των συνόρων (χερσαίων και θαλασσίων) για αποφυγή εισόδου παρανόμων μεταναστών στη χώρα και καταγγελία της απαράδεκτης συνθήκης ''Δουβλίνο ΙΙ'', όπως και όσων σχετικών δεσμεύσεων έχουν επιβληθεί από Διεθνείς Οργανισμούς χωρίς να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός.
2.5.2 Απαγόρευση όλων των ΜΚΟ που ασχολούνται με το θέμα και αυστηρότατες ποινές για τους διακινητές μεταναστών,
2.5.3 Άμεση επαναπροώθηση των παρανόμων μεταναστών που δεν προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες στις χώρες τους.
2.5.4 Ρητή απαγόρευση απόδοσης άδειας παραμονής και κάθε επιδόματος σε όσους εισέρχονται παράνομα στη χώρα.
2.5.5 Έμπρακτη εφαρμογή, από τους παραμένοντες νόμιμους μετανάστες και πρόσφυγες, του σεβασμού της εθνικής, ιστορικής και θρησκευτικής ιδιοπροσωπίας των Ελλήνων. Όποιοι δεν την σέβονται απελαύνονται.
2.5.6 Νέος νόμος περί ιθαγένειας που θα την ξεχωρίζει απόλυτα από την υπηκοότητα, έτσι ώστε Έλληνες να θεωρούνται μόνον όσοι έχουν ελληνική καταγωγή, και αφαίρεση όλων των σκοπίμως και παραλόγως παραχωρηθεισών ιθαγενειών. Κατάργηση των υπαρχόντων ρυθμίσεων που μετατρέπουν την απόδοση υπηκοότητας από προνόμιο σε δικαίωμα και απόδοσή της μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Εκχώρηση αστικών και όχι πολιτικών δικαιωμάτων σε επί μακρόν διαμένοντες μετανάστες. Επανέλεγχος όλων των περιπτώσεων χορήγησης ασύλου την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία και απόδοση τυχόν ποινικών ευθυνών.
2.5.7 Αναθεώρηση της διαχείρισης της «μεταναστευτικής πολιτικής» και αναδιαμόρφωσή της με δύο άξονες: από την Ελλάδα προς το εξωτερικό, και από τρίτες χώρες προς την Ελλάδα. Ο πρώτος άξονας θα διατηρεί ζωντανές τις γέφυρες επαφής με τους Έλληνες του εξωτερικού (ομογενείς ή όσους μετανάστευσαν πρόσφατα) και την καλλιέργεια συνθηκών άντλησης της εμπειρίας τους, έως και κινήτρων επιστροφής τους. Ο δεύτερος άξονας θα διαμορφώνει την πολιτική, όπως περιγράφεται στα υπόλοιπα σημεία γι την διαφύλαξη της Ελληνικότητας της χώρας μας και την αποφυγή μετατροπής της σε πολυεθνική μουσουλμανική.
3 ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Η Δικαστική Εξουσία στη χώρα μας έχει καταστεί αναποτελεσματική εξαιτίας της πολυνομίας, της αντινομίας, της έλλειψη μέσων και ανθρώπινων πόρων και εξαρτάται από την Εκτελεστική Εξουσία εξαιτίας του Συνταγματικού πλαισίου που επιβάλει τον διορισμό της φυσικής της ηγεσίας από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα.
Επιπλέον, προκειμένου να αποκατασταθεί το περί δικαίου αίσθημα του λαού, επιβάλλεται τα υπεύθυνα πρόσωπα για τα πολιτικά και ποινικά εγκλήματα που μας οδήγησαν στην πολιτική και συνταγματική κρίση των τελευταίων δεκαετιών να οδηγηθούν στον φυσικό τους δικαστή.
Για τους λόγους αυτούς απαιτείται να λάβουν χώρα τα ακόλουθα:
3.1 Λειτουργία Δικαιοσύνης
3.1.1 Διαφύλαξη της ανεξαρτησίας της δικαστικής εξουσίας, με την αναθεώρηση του άρθρου του Συντάγματος που προβλέπει την αρμοδιότητα επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από την εκάστοτε κυβέρνηση (δηλαδή την εκτελεστική εξουσία).
3.1.2 Ανάθεση της δυνατότητας επιλογής της δικαστικής ηγεσίας σε ανεξάρτητο εξωδικαστικό συλλογικό όργανο (με ανώτατους δικαστικούς, εκπροσώπους της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, εκπροσώπους του πανεπιστημιακού και δικηγορικού κόσμου).
3.1.3 Ταχεία διεκπεραίωση των υποθέσεων και αντικειμενική απονομή δικαιοσύνης για αποκατάσταση του περί δικαίου αισθήματος του λαού μας.
3.1.4 Αποποινικοποίηση ήσσονος σημασίας παραβάσεων και μείωση της δικαστικής ύλης.
3.1.5 Θεσμοθέτηση ασυμβιβάστου δικαστικής και πολιτικής ιδιότητας, ιδιαίτερα μετά την συνταξιοδότηση των δικαστικών.
3.1.6 Καταπολέμηση της πολυνομίας με κατάργηση, συγχώνευση και απλούστευση νόμων και εφαρμογή περιορισμού ψήφισης νόμων στη Βουλή.
3.1.7 Αναδιατύπωση του άρθρου 86 του Συντάγματος με τρόπο που να αντιμετωπίζει η Δικαιοσύνη τους Υπουργούς και Βουλευτές χωρίς προνόμια παραγραφής, όπως όλους τους πολίτες.
3.1.8 Κατάργηση όλων των ανθελληνικών και αντίχριστων νόμων της ανωμαλίας που ψήφισαν και ψηφίζουν οι πολιτικοί μας. Θα επιστρέψουν η ομαλότητα, η δικαιοσύνη και η ασφάλεια στη χώρα μας.
3.2 Καταλογισμός Ευθυνών - Τιμωρία ενόχων
3.2.1 Η Ελεύθερη Πατρίδα υπόσχεται και δεσμεύεται να φέρει ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης, όλους αυτούς που επί δεκαετίες τώρα κατέτρωγαν τα σωθικά του κράτους και έφτασαν την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής.
3.2.2 Υποσχόμαστε την πυροδότηση της διαδικασίας αναζήτησης πολιτικών και ποινικών ευθυνών από τα πρόσωπα, πολιτικά και μη, που μέσω των Συμβάσεων Δανείων, των Μνημονίων ή/και με άλλους τρόπους, εκχώρησαν την εθνική κυριαρχία μεταπολιτευτικά ή/και συμμετείχαν στη δημοσιονομική λεηλασία της χώρας ή/και εκχώρησαν ή απεμπόλησαν δημόσια περιουσία, σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος.
3.2.3 Ειδικότερα, θα συγκροτηθεί εξεταστική επιτροπή για την αναζήτηση πολιτικών και ποινικών ευθυνών πολιτικών και υπηρεσιακών προσώπων που οδήγησαν την Ελλάδα στην υπογραφή των μνημονίων της περιόδου 2010-2018, με αναδρομική άρση κάθε παραγραφής λόγω του επαίσχυντου νόμου περί ευθύνης υπουργών. Επιπλέον, θα λάβει χώρα διερεύνηση των διαδικασιών του PSI αλλά και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών το 2011-12 και το 2015.
3.2.4 Όσοι αποδεδειγμένα έχουν τέτοιες ευθύνες θα προσαχθούν σε δίκη που θα γίνει στην πόλη της Αθήνας.
3.3 Σωφρονιστικό Σύστημα
3.3.1 Απαιτείται εκσυγχρονισμός και ποιοτική αναβάθμιση του σωφρονιστικού μας συστήματος. Νέες φυλακές για αποσυμφόρηση των υπαρχόντων, βελτίωση της οργάνωσης-λειτουργίας αυτών, βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των φυλακισμένων, σωστός διαχωρισμός των κρατουμένων, παροχή ευκαιριών εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης, καθώς και παροχή κινήτρων επανένταξης στην κοινωνία.
3.3.2 Πλήρης και αυστηρός έλεγχος κάθε εγκληματικής συμπεριφοράς και ιδιαίτερα της διακίνησης ναρκωτικών.
3.3.4 Επανεξέταση των δυνατότητας χορήγησης αδειών που δίνονται ιδίως σε βαρυποινίτες εγκληματίες, εμπόρους ναρκωτικών και τρομοκράτες.
3.3.5 Πρόσληψη και απασχόληση ικανού αριθμού ιατρικού και λοιπού επιστημονικού προσωπικού.
3.4 Νέο κοινωνικό συμβόλαιο
3.4.1 Υποσχόμαστε την καλλιέργεια αμοιβαίας εμπιστοσύνης κράτους-πολίτη με ορθή και άμεση λειτουργία θεσμών, σωστή δημόσια διοίκηση, εξυπηρέτηση του πολίτη, ασφάλεια, διαφάνεια και αξιοκρατία.
3.4.2 Παράλληλα προτάσσουμε την θεσμοθέτηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς στο δημόσιο ως ιδιώνυμων εγκλημάτων, καθώς και την άμεση εκδίκαση αυτών μέσω της αναδιοργάνωσης της Δικαιοσύνης.
4 ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
H Παιδεία, σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα, αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.
Η Παιδεία στην Πατρίδα μας σήμερα νοσεί βαριά ως αποτέλεσμα της επίμονης προσπάθειας του αφελληνισμού της κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
Η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία, θεματοφύλακας της μακραίωνης πορείας του Ελληνισμού, πλήττεται βάναυσα, στην προσπάθεια της παγκοσμιοποιημένης αποχριστιανοποίησης των λαών.
Ο Ελληνικός πολιτισμός, σε όλους τους τομείς του, με την ανεκτίμητη αξία και την οικουμενικότητά του, δύναται να είναι μέγιστος αρωγός της Παιδείας των Ελλήνων και της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Για τους λόγους αυτούς επιβάλλεται να αγωνιστούμε για τα παρακάτω:
4.1 Εθνική Παιδεία
4.1.1 Επαναφορά της Εθνικής Παιδείας, όπως το Σύνταγμα ορίζει.
4.1.2 Εθνικός σχεδιασμός για την αναγέννηση της Παιδείας, με βάση τις αξίες της εθνικής πνευματικής μας παράδοσης.
4.1.3 Επαναφορά της ορθής διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και ιστορίας και διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας από το Δημοτικό Σχολείο.
4.1.4 Αποκατάσταση του κύρους και της λειτουργίας της δημόσιας εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες.
4.1.5 Ενίσχυση της δημόσιας παιδείας με παράλληλη λειτουργία της ιδιωτικής εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες.
4.1.6 Εναρμονισμός και εξοικείωση της παιδείας με την τεχνολογική εξέλιξη και ανάδειξη σχετικών ικανοτήτων στις νέες γενιές, καθώς επίσης και έμφαση στην κριτική σκέψη και μεθοδολογία.
4.2 Ελληνικός Πολιτισμός
4.1.1 Ανάδειξη της εθνικής και θρησκευτικής μας κληρονομιάς, του ελληνικού και ορθόδοξου πνεύματος, ως φως που όπως φώτιζε στο παρελθόν, δύναται να φωτίσει όλη την οικουμένη στο μέλλον που διαγράφεται ζοφερό.
4.1.2 Εκμετάλλευση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, με βασικό μέτοχο την τοπική αυτοδιοίκηση και κύριο στόχο την τουριστική ανάπτυξη.
4.1.3 Θέσπιση πολιτιστικών αγώνων με παγκόσμια εμβέλεια (κατά τον τύπο των Ολυμπιακών αθλητικών αγώνων).
4.3 Αθλητισμός
4.3.1 Πρόσβαση σε όλους και απεξάρτηση του αθλητισμού από την εμπορευματοποίηση.
4.3.2 Ορθό και αυστηρό νομοθετικά πλαίσιο τόσο στον επαγγελματικό όσο και στον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
4.3.3 Επιδίωξη τέλεσης των ολυμπιακών αγώνων μονίμως στην Ελλάδα.
4.4 Σχέσεις Κράτους - Εκκλησίας
4.4.1 Συναλληλία κράτους-εκκλησίας, δόμηση της κοινωνικής ζωής με βάση την ελληνορθόδοξη παράδοση και κοινή πορεία στους τομείς του πνευματικού και κοινωφελούς έργου της πολιτείας.
4.4.2 Θωράκιση της Εκκλησίας από την διείσδυση ξένων στοιχείων με παγκοσμιοποιητικές αντιλήψεις.
4.4.3 Εκλογή Αρχιεπισκόπου από τον λαό, κατά τα κυπριακά πρότυπα (σύμφωνα με παλαιά πρόταση για Εθναρχεύουσα Εκκλησία).
4.4.4 Πιστή προσήλωση στην ελληνοχριστιανική παράδοση σε θέματα όπως το μάθημα των θρησκευτικών, οι εκτρώσεις, το σύμφωνο συμβίωσης, η κάρτα πολίτη, η καύση των νεκρών κλπ.
4.4.5 Απόδοση του προσήκοντος σεβασμού και στήριξη της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Αγίου Όρους, για το διαχρονικό αγώνα που έδωσαν για την επιβίωση του Γένους και το τεράστιο πνευματικό έργο που επιτελούν.
4.5 Νέα Γενιά
4.5.1 Δημιουργία οράματος για τη νέα γενιά με αποκατάσταση της αξιοκρατίας, κοινωνικά κριτήρια και άξονες την παιδεία, την εργασία, την προσφορά και την επιχειρηματικότητα.
4.5.2 Δημιουργία προϋποθέσεων για την ανάσχεση της μετανάστευσης των νέων επιστημόνων στο εξωτερικό.
5 ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Ο συγκεντρωτισμός του Ελληνικού κράτους, η κομματοκρατία και η ευνοιοκρατία, η ανεπαρκής χρήση των δυνατοτήτων της σύγχρονης πληροφορικής, η παντελής έλλειψη μηχανισμών αξιολογήσεως δομών, υποδομών και διευθυντικών στελεχών καθώς και η συστηματική και προκλητική ανοχή της διαφθοράς έχουν μετατρέψει τις σχέσεις κράτους–πολίτη σε σύγχρονο εφιάλτη. Τα τελευταία σαράντα χρόνια, κάθε κομματική παράταξη που υπόσχεται να πατάξει αυτά τα θλιβερά φαινόμενα – και καταλαμβάνει εν συνεχεία την εξουσία - «ξεχνά» τις υποσχέσεις της και τα ενισχύει με κάθε προσφερόμενο μέσο. Το ζήτημα της κρατικής αναδιοργανώσεως αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες και τις πλέον ζωτικές προκλήσεις της σύγχρονης εποχής και της χώρας. Απαιτούνται:
5.1 Δημόσια Διοίκηση
5.1.1 Μικρό και ευέλικτο δημόσιο, ως εκφραστής μιας κοινωνίας ελευθέρων πολιτών, υπέρ των οποίων θα παρεμβαίνει ρυθμιστικά στην ανάπτυξη της υγιούς ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ενώ παράλληλα θα επεμβαίνει ουσιωδώς και αποφασιστικά στους τομείς άμυνας, ασφάλειας, παιδείας, υγείας και κοινωνικής πρόνοιας καθώς και στους οργανισμούς κοινής ωφέλειας.
5.1.2 Καλλιέργεια αμοιβαίας εμπιστοσύνης κράτους-πολίτη με ορθή και άμεση λειτουργία θεσμών, σωστή δημόσια διοίκηση, εξυπηρέτηση του πολίτη, ασφάλεια, διαφάνεια και αξιοκρατία.
5.1.3 Πλήρης και άμεση αποκομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης. Μείωση στο ελάχιστο των ατόμων που αλλάζουν κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση.
5.1.4 Μόνιμη στελέχωση υψηλόβαθμων θέσεων δημοσίου από αποφοίτους σχολής δημόσιας διοίκησης με τα ανάλογα προσόντα και μέσω αξιοκρατικής διαδικασίας.
5.1.5 Ευέλικτος και αποτελεσματικός δημόσιος τομέας με συνεχή αξιολόγηση και στόχο την άμεση εξυπηρέτηση του πολίτη.
5.1.6 Καταπολέμηση και εκμηδένιση της γραφειοκρατίας.
5.1.7 Κομματική απεξάρτηση των συνδικαλιστικών στελεχών του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
5.2 Υγεία
5.2.1 Εξασφάλιση της σωστής λειτουργίας της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, με έμφαση στην πρωτοβάθμια φροντίδα των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων.
5.2.2 Ενίσχυση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας και της ιατρικής έρευνας. Ειδική συμφωνία με τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες για στήριξη των φτωχών ασθενών.
5.2.3 Απλοποίηση και επιτάχυνση διαδικασίας έγκρισης ακριβών φαρμάκων σε βαριές ή επείγουσες περιπτώσεις θεραπείας/νοσηλείας.
5.2.4 Παραμονή των ελλήνων ιατρών στην Ελλάδα και προαγωγή της χώρας που γέννησε την ιατρική σε διεθνή αγορά ιατρικής αριστείας, που θα συντελέσει και στην ανάπτυξη του ιατρικού τουρισμού.
5.2.5 Ίδρυση Διεθνούς Ιατρικού Πανεπιστημίου στην Ν. Κω, γενέτειρα του πατέρα της Ιατρικής επιστήμης Ιπποκράτη.
5.3 Αποκέντρωση - Περιφερειακή ανάπτυξη
5.3.1 Έμφαση στην αποκέντρωση και την περιφερειακή ανάπτυξη, με ταυτόχρονη ενίσχυση των τοπικών θεσμών, που θα παραπέμπουν στην άμεση δημοκρατία και τον κοινοτισμό.
5.3.2 Επανεξέταση των θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης και του τρόπου λειτουργίας αυτών.
5.4 Ηλεκτρονική διακυβέρνηση
5.4.1 Συμμετοχή όλων στην κοινωνία της πληροφορίας, ως κοινωνικού αγαθού και επιστημονικής προόδου και όχι ως εργαλείου ελέγχου των πολιτών.
5.4.2 Εκμετάλλευση των νέων τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών για τη σωστή οργάνωση του κράτους και τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.
5.4.3 Αξιοποίηση των πληροφοριακών συστημάτων για την πάταξη της γραφειοκρατίας και της φοροδιαφυγής.
5.4.4 Όχι στην πολυδιαφημιζόμενη κάρτα του πολίτη, η όποια με την ενοποίηση όλων των βάσεων δεδομένων σε συνδυασμό με την κατάργηση του ρευστού χρήματος, αποτελεί το καθολικό ''φακέλωμα'' του πολίτη και είναι η απαρχή του απόλυτου ολοκληρωτισμού.
5.5 Δημογραφικό πρόβλημα
5.5.1 Προνοιακή νομοθέτηση για την ουσιαστική στήριξη της οικογένειας και την επίλυση του δημογραφικού προβλήματος, που συνιστά από δεκαετίας μεγίστη στρατηγική απειλή υποβάθμισης και αφανισμού του Ελληνικού έθνους.
5.5.2 Ανάδειξη του δημογραφικού ως πρωτεύοντος ζητήματος για την επιβίωση του έθνους, σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 21 του Συντάγματος.
5.5.3 Χάραξη στρατηγικής με παροχή στοχευμένων κινήτρων, ώστε να ανεβεί ο δημογραφικός δείκτης σε αύταρκες επίπεδο και να αντιμετωπιστεί η υπογεννητικότητα των Ελλήνων.
5.5.4 Ανάδειξη της οικογενείας σε θεμέλιο και στυλοβάτη της κοινωνίας, με έμφαση στην ειδική μεταχείριση των πολυτέκνων και τριτέκνων οικογενειών.
5.5.5 Ενίσχυση και στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, (ΑΜΕΑ, μονογονεϊκές οικογένειες, ανύπαντρες μητέρες κλπ).
5.5.6 Φορολογικές ελαφρύνσεις αντίστοιχα για κάθε παιδί μετά το πρώτο.
5.5.7 Θέσπιση ειδικού ταμείου πρόνοιας των ελληνίδων μητέρων και στήριξη αυτών από τον 2ο μήνα κύησης μέχρι και το 2ο έτος των παιδιών.
5.6 Εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου
5.6.1 Επανεξέταση όλων των ειδικών προνομίων των βουλευτών, έτσι ώστε να μην προκαλούν το περί δικαίου αίσθημα του λαού.
5.6.2 Δικαίωμα του εκλέγεσθαι άνω των 30 ετών.
5.6.3 Σωστή και διαφανής οργάνωση της Βουλής, μείωση του αριθμού των υπαλλήλων της και θέσπιση των μελλοντικών προσλήψεων μέσω πραγματικά αξιοκρατικού συστήματος.
5.6.4 Μείωση έως και κατάργηση των «κομματικών στρατών» συμβούλων και λοιπών παρατρεχάμενων των υπουργών και των βουλευτών και αντικατάσταση όσων πραγματικά απαιτούνται κατά βάση από στελέχη της δημόσιας διοίκησης και με σταθερή θητεία.
5.6.5 Μείωση του αριθμού των βουλευτών στους 200.
5.7 Σύνταγμα
Συνταγματική αναθεώρηση. Στο νέο Σύνταγμα θα προβλεφθεί προστασία των αρχών που αφορούν την εθνική παιδεία, την επικρατούσα θρησκεία (ορθοδοξία), την οικογένεια και την κοινωνική δικαιοσύνη. Αντιθέτως θα λάβει χώρα κατάργηση άρθρων που εξασφαλίζουν ασυλία στους πολιτικούς (ποινική ασυλία βουλευτών, διατάξεις περί ευθύνης υπουργών, έλεγχος οικονομικών κομμάτων), καθώς και κατάργηση της παραγραφής των σύνθετων πολιτικών εγκλημάτων.
6 ΕΘΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Οι Έλληνες χαρακτηριζόμαστε από δημιουργικό και καινοτόμο πνεύμα, αποτέλεσμα της μακραίωνης ιστορίας μας και της γεωγραφίας της Πατρίδας μας. H διαφύλαξη και η ορθολογική εκμετάλλευση της Εθνικής μας ιδιοκτησίας δεν πρόκειται να εξασφαλιστεί εάν δεν στοχεύσουμε προς ένα ελληνοκεντρικό οικονομικό πρότυπο που θα αμβλύνει αποτελεσματικά και θα εξαλείψει προοδευτικά τις οικονομικές διαστρεβλώσεις, επανεξετάζοντας κριτικά τις οικονομικές προκαταλήψεις της σημερινής εποχής και επιλέγοντας ακόμη και τη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, εφόσον αυτό απαιτηθεί για την εξασφάλιση της ευημερίας του ελληνικού λαού. Πλέον αυτών, ως Ελεύθερη Πατρίδα, προτάσσουμε ένα κράτος που θα παρεμβαίνει κανονιστικά, δημοσιονομικά και νομισματικά υπέρ του δίκαιου καταμερισμού του πλούτου και θα αντιμετωπίζει την φτώχεια σε πρώτη προτεραιότητα.
6.1 Οικονομική Ανασυγκρότηση
6.1.1 Δόμηση ενός ρεαλιστικού σχεδίου ανάκτησης της δημοσιονομικής κυριαρχίας της χώρας με αξιοποίηση όλων των θεσμικών και οικονομικών εργαλείων, έχοντας πάντοτε υπ’ όψη την αρχή της δημοσιονομικής προστασίας των Ελλήνων πολιτών, με επίκληση του δεδικασμένου υπέρ της Ελλάδας του Διεθνούς Δικαστηρίου το 1938.
6.1.2 Συμφωνία με τους εταίρους της ΕΕ για ένα ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, που θα περιλαμβάνει άφεση, διαγραφή μέρους ή διακοπή της εξυπηρέτησης του πραγματικού χρέους, κατόπιν λογιστικού ελέγχου, με πρόταγμα την εθνική μας σωτηρία και την αποκατάσταση των πάσης φύσεως καταστροφών που υπέστη η χώρα.
6.1.3 Εφαρμογή ενός εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας, με έμφαση στην περιφερειακή ανάπτυξη, αξιοποιώντας τα τοπικά συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε περιφέρειας και με βάση την πρωτογενή παραγωγή, την μεταποίηση, την εγχώρια κατανάλωση, τις νέες τεχνολογίες, τον τουρισμό, την ναυτιλία και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του ομογενειακού Ελληνισμού.
6.1.4 Χρηματοδότηση της οικονομίας με κάθε πρόσφορο τρόπο, για αναζωογόνηση της αγοράς, των επιχειρήσεων και των εξαγωγών με έμφαση στους τομείς που εμφανίζουν υψηλές δυνατότητες εξαγωγών και υποκατάστασης εισαγωγών. Ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας με παροχή πιστώσεων ιδίως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, κρατική διαχείριση των «κόκκινων δανείων» μέσω bad bank, δυνατότητα «πρώτης επιλογής» στους δανειολήπτες πλην στρατηγικών κακοπληρωτών και απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας.
6.15 Δραστική μείωση της υπερφορολόγησης των επιχειρήσεων και των επαγγελματιών για εξορθολογισμό της ανταγωνιστικότητάς τους, με έμφαση τις ασφαλιστικές εισφορές και τους έμμεσους φόρους, με ένα δίκαιο προοδευτικό σύστημα φορολογίας. Φορολογικά κίνητρα για επαναπατρισμό των ελληνικών επιχειρήσεων που έφυγαν στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στις βαλκανικές χώρες.
6.1.6 Μείωση του ΦΠΑ και φορολογική ανακούφιση των πολύτεκνων νοικοκυριών, των κατοίκων των ακριτικών περιοχών και μικρών νήσων.
6.1.7 Ενθάρρυνση γενικώς της επιχειρηματικότητας, μείωση γραφειοκρατίας και σύνδεση της ελληνικής αλλά και διεθνούς ακαδημαϊκής έρευνας και τεχνογνωσίας με επιχειρηματικές προσπάθειες νέων, ώστε να τεθεί η Ελλάδα στην πρωτοπορία της τεχνολογικής εξέλιξης, ειδικά σε τομείς που δεν απαιτούν βαριά βιομηχανία.
6.1.8 Χρηματοδότηση του σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας με κάθε πρόσφορο τρόπο, όπου κεντρικό ρόλο θα παίξει η ιδρυθησομένη κρατική Τράπεζα ανασυγκρότησης, με την ονομασία Επενδυτική Τράπεζα Ανάπτυξης και Επανορθώσεων και με αποκλειστικούς σκοπούς την ανάπτυξη στρατηγικών τομέων της Οικονομίας και την ανθρωπιστική αποκατάσταση πληγέντων από την μνημονιακή θύελλα και την καταστροφική επέλαση των εγκλεισμών λόγω κορωνοϊού.
6.2 Χρέος - Μνημόνια
6.2.1 Απόδοση νομίμων πολιτικών ευθυνών, μέσω της δικαιοσύνης, για τη δημιουργία και την αλόγιστη αύξηση του χρέους και παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων, που θα περιλαμβάνει ανάλογες ποινικές και οικονομικές κυρώσεις εις βάρος τους.
6.2.2 Έλεγχος της συνταγματικότητας των μνημονίων και των συνακόλουθων εφαρμοστικών νόμων. Επαναδιαπραγμάτευση, με στόχο αφενός την στήριξη των μέτρων που εγγυώνται τη σωστή οργάνωση και λειτουργία του κράτους και αφετέρου την κατάργηση των όρων που αφορούν απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων και αντιστρατεύονται τις αξίες της ελληνορθόδοξης παράδοσής μας.
6.3 Κατοχικό δάνειο - Πολεμικές αποζημιώσεις
Είναι δεδομένο ότι η Γερμανία κατά την διάρκεια της κατοχής κατέστρεψε την χώρα μας και τον λαό της. Σύμφωνα με το διεθνές αλλά και το εθιμικό δίκαιο επιβάλλεται να πληρώσει για τα εγκλήματά της. Επομένως επιβάλλεται:
6.3.1 Οριστική επίλυση του ζητήματος καταβολής του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων.
6.3.2 Αξιοποίηση των μέχρι τώρα διεργασιών και πορισμάτων.
6.3.3 Ίδρυση ειδικής επιτροπής ή γραμματείας και δημιουργία ομάδων υποστήριξης στο εξωτερικό για την διεκδίκηση και προβολή του θέματος.
6.4 Λοιπά Θέματα Οικονομίας
6.4.1 Φορολογικό Σύστημα
6.4.1.1 Δίκαιο και σταθερό μακροχρόνιο φορολογικό σύστημα που να ανταποκρίνεται στο πραγματικό εισόδημα του πολίτη, να στηρίζει τον επιχειρηματικό κλάδο, να ανακουφίζει τους φτωχούς πολίτες και τους μικροσυνταξιούχους και να διασφαλίζει τα έσοδα του κράτους.
6.4.1.2 Δραστική μείωση του φορολογικού συντελεστή των ειδών και των επιχειρήσεων, με σκοπό την προσέλκυση επενδύσεων και τον επαναπατρισμό των επιχειρήσεων που έφυγαν στο εξωτερικό. Γενικός ΦΠΑ ειδών 15% (10% για τα είδη πρώτης ανάγκης) και φορολόγηση επιχειρήσεων 10% έτσι ώστε να δώσουμε ανάσα τόσο στον καταναλωτή όσο και στις επιχειρηματικές δραστηριότητες και φυσικά τη δυνατότητα να επανέλθουν οι επιχειρήσεις μας που έφυγαν στο εξωτερικό και να έρθουν στη χώρα ξένες επενδύσεις.
6.4.1.3 Επιβολή αυστηρότατης νομοθεσίας για την παραοικονομία και τους φορολογικούς παραβάτες, η οποία ελευθερώνει από την αναγκαιότητα εφαρμογής της λεγόμενης «αχρήματης κοινωνίας» και τα ολέθρια αποτελέσματά της.
6.4.1.4 Κατάργηση του αντισυνταγματικού ΕΝΦΙΑ.
6.4.1.5 Απαραίτητες προϋποθέσεις:
6.4.1.5.1 Η καλλιέργεια αμοιβαίας εμπιστοσύνης κράτους-πολίτη, έτσι ώστε ο πολίτης να νοιώθει ότι αν είναι τυπικός στις υποχρεώσεις του, το κέρδος του κράτους θα γίνει δικό του, και το κράτος να είναι απόλυτα εντάξει μαζί του. Επιπλέον, να επιδιωχθεί με κάθε τρόπο η καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης των Ελλήνων και η φοροδιαφυγή να καταστεί θεσμικά ιδιώνυμο έγκλημα.
6.4.1.5.2 Η επιλογή της πολιτικής των «αντικρουόμενων συμφερόντων», δηλαδή να επανέλθει η αξία της συλλογής των αποδείξεων για κατάθεση με τη φορολογική του δήλωση (ο πελάτης να ζητά και να παίρνει απόδειξη, γιατί αυτή θα του δώσει πίσω χρήματα).
6.4.2 Χρέη Πολιτών
6.4.2.1 Ανακούφιση, μέσω βιώσιμων ρυθμίσεων, των τραπεζικών χρεών, καθώς και των χρεών προς το δημόσιο και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, που αποδεδειγμένα αδυνατούν να πληρώσουν οι φτωχοί πολίτες και οι υπερχρεωμένες επιχειρήσεις.
6.4.2.2 Προστασία της πρώτης κατοικίας από οποιαδήποτε μορφή κατάσχεσης λόγω χρεών.
6.4.2.3 Έλεγχος και λήψη κατάλληλων μέτρων για αποφυγή δημιουργίας χρεών στο μέλλον (σπατάλες, υπερκαταναλωτισμός, απόκρυψη πλούτου κλπ).
6.4.3 Μισθοί - Συντάξεις
6.4.3.1 Κανείς πολίτης δεν πρέπει να μείνει χωρίς δουλειά και χωρίς μισθό. Η εργασία για όλους είναι ευθύνη του κράτους, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Δεν νοείται να έχουμε ανεργία πάνω από 30% και μας νέους μας πάνω από 50%.
6.4.3.2 Καθορισμός επαρκούς κατώτατου μισθού και κατώτατης σύνταξης σε δίκαια, ανταποδοτική και κοινωνικά αποδεκτή βάση.
6.4.4 Ανθρωπιστική κρίση
Ίδρυση κρατικής Επενδυτικής Τράπεζας Ανάπτυξης και Επανορθώσεων με αποκλειστικούς σκοπούς την ανάπτυξη στρατηγικών τομέων της Οικονομίας και την ανθρωπιστική αποκατάσταση πληγέντων από την μνημονιακή θύελλα. Θα στηριχθεί με Καλυμμένο Ομολογιακό Δάνειο (Covered Bonds) έναντι Δημόσιας Περιουσίας και προνομιακής διανομής εσόδων από τις επενδύσεις της, που θα διατεθεί στην Ελληνική Ομογένεια όσο και στους πληγέντες από την κρίση, κυρίως συνταξιούχους και μισθωτούς, που αναλογούν περίπου στον ήμισυ του πληθυσμού της χώρας. Οι καταθέσεις της Ομογένειας θα συνεισφέρουν στην διαθεσιμότητα ξένου συναλλάγματος και οι καταθέσεις των μισθωτών και συνταξιούχων στην ρευστότητα του τοπικού νομίσματος.
6.4.5 Τραπεζικό Σύστημα
6.4.5.1 Συγκρότηση, από πλευράς δομής και στρατηγικής, ισχυρού τραπεζικού συστήματος, που να εξασφαλίζει την χρηματοπιστωτική σταθερότητα και να υποστηρίζει την ανάπτυξη της χώρας.
6.4.5.2 Άμεση δημιουργία κρατικής επενδυτικής τράπεζας, με δυνατότητα εισροής κεφαλαίων ελλήνων πολιτών από το εξωτερικό με τις αναγκαίες διευκολύνσεις, με μοναδικό σκοπό την στήριξη της αναπτυξιακής πολιτικής της χώρας.
6.4.5.3 Εφόσον η χώρα επιστρέψει στο εθνικό νόμισμα, χάραξη νέας εθνικής νομισματικής πολιτικής με επάνοδο των τραπεζών στο δημόσιο και χρηματοδότηση αφενός της ιδιωτικής οικονομίας με αναπτυξιακό και παραγωγικό προσανατολισμό και αφετέρου του δημοσίου μέσω ενός παραλλήλου αναζωογονητικού προγράμματος δημοσίων επενδύσεων.
6.5 Παραγωγική Ανασυγκρότηση
6.5.1 Εθνικό ειδικό σχέδιο ανασυγκρότησης του πρωτογενούς τομέα (προϊόντα γης και θαλάσσης), με δανειοδότηση με χαμηλό επιτόκιο ή και με επιδοτούμενο επιτόκιο με στόχο την εθνική αυτάρκεια (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, δασικός πλούτος).
6.5.2 Στήριξη του δευτερογενούς τομέα και ιδιαίτερα της εγχώριας βιοτεχνίας με εστιασμό στις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις μεταποιητικές μονάδες. Είναι επιβεβλημένη η αναδημιουργία και αναβίωση των μεταποιητικών βιομηχανιών τυποποιήσεως.
6.5.3 Σταδιακή ανάπτυξη της ελληνικής βιομηχανίας (ζάχαρη, βαμβάκι, αυτοκίνητα, ηλεκτρονικά συστήματα, τρόφιμα, ξυλεία κλπ).
6.5.4 Θεσμοθέτηση ισχυρών οικονομικών και άλλων κινήτρων για τις ακριτικές περιοχές, με σκοπό την αποκέντρωση, το ζωντάνεμα της υπαίθρου και των ακριτικών νησιών.
6.5.5 Όχι στις ευρωπαϊκές πολιτικές που στραγγαλίζουν τις δυνατότητες της εγχώριας παραγωγής.
6.5.6 Να σταματήσει άμεσα η πρωτοφανής λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.
6.5.7 Επανασύσταση της Αγροτικής Τραπέζης, η οποία θα παρέχει όχι μόνον τις αναγκαίες πιστώσεις, αλλά και τις απαιτούμενες επιστημονικές συμβουλές, οι οποίες θα αποσκοπούν όχι μόνο στην αύξηση της παραγωγής, αλλά και στην ποιοτική αναβάθμιση των παραγομένων προϊόντων.
6.6 Επιχειρηματικότητα
6.6.1 Ανάπτυξη της υγιούς ιδιωτικής πρωτοβουλίας με κρατική παρέμβαση στους τομείς άμυνας, ασφάλειας, παιδείας, υγείας και κοινωνικής πρόνοιας καθώς και στους οργανισμούς κοινής ωφέλειας.
6.6.2 Επιδότηση της εργασίας και όχι της ανεργίας! Αντί να δίνουμε επιδόματα ανεργίας, αυτοί οι άνεργοι να πιάσουν δουλειά επιδοτώντας τους εργοδότες. Έτσι μειώνεται η ανεργία, αυξάνονται οι εισφορές που παίρνει το κράτος και ο φόρος που εισπράττει.
6.7 Τουρισμός
6.7.1 Άμεση απεμπλοκή των μνημονίων από την πολιτική τουρισμού.
6.7.2 Επενδυτική πολιτική στις τουριστικές υποδομές, μέσω των μικρομεσαίων τουριστικών επιχειρήσεων.
6.7.3 Προσπάθεια αύξησης τουριστικής κίνησης από ανατολικές ομόδοξες χώρες και χώρες της άπω ανατολής της Ασίας.
6.7.4 Έμφαση και στήριξη των υποδομών του θρησκευτικού και ιατρικού-ιαματικού τουρισμού, καθώς και του αγροτουρισμού.
6.8 Ναυτιλία και Αιγαίο
6.8.1 Στήριξη της ναυτιλίας με ανταποδοτικά οφέλη στην καταπολέμηση της ανεργίας, στην στήριξη των νησιών, στην ανάπτυξη του νησιώτικου τουρισμού και στην εισροή συναλλάγματος .
6.8.2 Κίνητρα στους έλληνες πλοιοκτήτες για να υψώσουν όλοι ελληνική σημαία στα πλοία τους. Ειδικά φορολογικά κίνητρα για ανάπτυξη υποδομών ναυπήγησης-συντήρησης πλοίων στον ελληνικό χώρο, με πρόσληψη ελλήνων εργατών. Δημιουργία ναυπηγικής ζώνης στο Σαρωνικό κόλπο και μικρότερων ναυπηγικών κέντρων στα νησιά.
6.8.3 Επίλυση των πάσης φύσεως προβλημάτων των νησιωτών μας και ιδιαίτερα αυτών που σχετίζονται με την υγεία, την παιδεία, την ασφάλεια και την επιβίωση.
6.8.4 Άμεση μείωση της φορολόγησης των νησιώτικων επιχειρήσεων.
6.8.5 Ενίσχυση της ακτοπλοΐας με κίνητρα για σύγχρονα σκάφη και κάλυψη όλων των νησιωτικών προορισμών.
6.9 Μεταφορές και Δίκτυα
6.9.1 Επανεξέταση του καθεστώτος διαχείρισης των εθνικών δικτύων και υποδομών, με σκοπό τη μείωση του κόστους χρήσης από τους πολίτες της χώρας.
6.9.2 Εκμετάλλευση των υποδομών και των μέσων προς ανάπτυξη της παραγωγής και της εθνικής οικονομίας.
6.9.3 Ενιαίος σιδηροδρομικός φορέας και ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου με τραίνα υψηλής τεχνολογίας πανελλαδικά.
6.9.4 Αναβάθμιση του δικτύου συγκοινωνιών με εισιτήριο προσιτό σε όλους.
6.10 Υποδομές ανάπτυξης
6.10.1 Κίνητρα για την ανάπτυξη των υποδομών ανανεώσιμων, ανακυκλώσιμων και οικολογικών πηγών ενεργείας, με εξασφαλισμένο αξιόλογο ανταποδοτικό όφελος, με σεβασμό στην ελληνική φύση και το περιβάλλον.
6.10.2 Εκμετάλλευση αιολικής και ηλιακής ενεργείας για αυτονομία των νησιών αλλά και όλης της χώρας, με απόκτηση δυνατοτήτων εξαγωγής ενεργείας.
6.10.3 Εκμετάλλευση των απεριόριστων υδάτινων πόρων της χώρας στη γεωργία, στην αστική ανάπτυξη και στην παραγωγή υδατικής ενέργειας, με παράλληλη κάλυψη των αναγκών των νησιών και εξαγωγή πόσιμου νερού στο εξωτερικό.
6.10.4. Πλήρης εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και των δυνατοτήτων του εθνικού εδάφους και υπεδάφους για την υποστήριξη των εθνικών ενεργειακών δικτύων.
6.11 Εργασία - Ανεργία
6.11.1 Η εργασία είναι δικαίωμα. Εργασία για όλους με ευθύνη του κράτους, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
6.11.2 Εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης της ανεργίας, με ειδικά προγράμματα απασχόλησης, παροχή κινήτρων στις επιχειρήσεις και επιδοτούμενα προγράμματα με έμφαση στην περιφέρεια.
6.11.3 Άμεση μείωση της φορολογίας των εγχώριων επιχειρήσεων, με παροχή κινήτρων για προσλήψεις επιπλέον εργαζομένων.
6.11.4 Άμεση μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων που μετακινήθηκαν στο εξωτερικό, έτσι ώστε να επιστρέψουν στην Ελλάδα.
6.11.5 Προσέλκυση ξένων επενδύσεων με φορολογικά κίνητρα και παράλληλα δεσμεύσεις για πρόσληψη ελλήνων εργαζομένων, με στόχο την καταπολέμηση της ανεργίας.
6.11.6 Ανεξάρτητος, ακομμάτιστος, κοινωνικός συνδικαλισμός.
6.12 Κοινωνική Ασφάλιση
Δίκαιο, βιώσιμο, ανθρώπινο, αναλογικό, ανταποδοτικό και ανεξάρτητο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που θα σέβεται το χρόνο και τον τύπο εργασίας κάθε εργαζομένου.
6.13. Τεχνολογία - Καινοτομία
Ενίσχυση της εξωστρέφειας και της δημιουργικότητας των νέων επιχειρήσεων καινοτομίας και νεοφυών επιχειρήσεων (start ups). Έμφαση στην ψηφιακή εποχή και παρουσία της χώρας στην 4η βιομηχανική επανάσταση.
7 ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Η Ελλάδα στις εξωτερικές της σχέσεις βρίσκεται σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους της πολυχιλιόχρονης ιστορίας της. Ζει και διάγει υπό συνεχή Τουρκική στρατιωτική απειλή, από την ενεργοποίηση της Ισλαμικής τρομοκρατίας στο εσωτερικό της χώρας μας, τον τυχοδιωκτισμό των γειτόνων μας στα Βαλκάνια, καθώς και την στήριξη χωρών της ΕΕ και κυρίως της Γερμανίας στην πειρατική πολιτική της Τουρκίας.
Η πρόβλεψη της συμπεριφοράς των μεγάλων δυνάμεων και των συμμάχων σε διπλωματικό επίπεδο είναι δύσκολη υπόθεση, γι αυτό το λόγο επιβάλλεται η διπλωματική επαγρύπνηση με μοναδικό στόχο το μέγιστο δυνατό εθνικό συμφέρον.
Η Ελλάδα δεν έχει Εθνική στρατηγική στα καίρια Εθνικά Ζητήματα. Η σχέση μας με τους διεθνείς οργανισμούς και η συμμετοχή μας σε αυτούς δεν έχει ως γνώμονα το μέγιστο δυνατό εθνικό συμφέρον, την ευημερία του ελληνικού λαού και την αποφυγή διακύβευσης των διαχρονικών αξιών του ελληνισμού και της ορθοδοξίας.
Πρεσβεύουμε ότι η Εθνική μας Διπλωματία πρέπει να αλλάξει άρδην και να καταστεί όσο το δυνατόν ανεξάρτητη από εξωτερικούς πάτρωνες, καθώς και τις αλλαγές της πολιτικής ηγεσίας και να προσανατολιστεί αποτελεσματικά προς την Εθνική υπερκομματική της αποστολή.
Για τις διεθνείς μας σχέσεις προτάσσουμε τα παρακάτω:
7.1 Εξωτερική πολιτική
7.1.1 Χάραξη εξωτερικής πολιτικής πάντοτε με γνώμονα το μέγιστο δυνατό εθνικό συμφέρον. Η Ελλάδα μπορεί να καταστεί μια σημαντική περιφερειακή δύναμη στο χώρο των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου, εκμεταλλευόμενη τα γεωπολιτικά, τα ιστορικά και τα πολιτιστικά μας πλεονεκτήματα, έχοντας παράλληλα ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις.
7.1.2 Διατύπωση νέου δόγματος εξωτερικής πολιτικής, όπου θα λαμβάνεται υπόψη ο νέος πολυπολικός κόσμος με πολλούς δρώντες (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, ΕΕ, ΝΑΤΟ).
7.1.3 Ανάληψη ουσιαστικών πρωτοβουλιών ώστε να καταστεί η χώρα πόλος ειρήνης, ανάπτυξης και συνεργασίας στα Βαλκάνια και στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
7.1.4 Συγκρότηση Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, συνεπικουρούμενου από την Εθνική Υπηρεσία Εθνικής Στρατηγικής, στην οποία θα αναφέρονται τα κρατικά στελέχη που εμπλέκονται στους τομείς της Αμιγούς, Δημόσιας, Οικονομικής, Στρατιωτικής και Πολιτιστικής Διπλωματίας.
7.1.5 Δόμηση Εθνικής Στρατηγικής, με ένα Ελληνοκεντρικό Όραμα, τις Εθνικές Επιδιώξεις στα μείζονα εθνικά θέματα και το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο για την υλοποίηση των παραπάνω επιδιώξεων, μέσα στο οποίο, οι Κύριες Δυνάμεις του Έθνους, δηλαδή η Πολιτική Ηγεσία, οι Ένοπλες Δυνάμεις και ο Λαός, όλες προσηλωμένες στο εθνικό συμφέρον, θα αναλάβουν τις βασικές τους ευθύνες.
7.2 Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρώ
7.2.1 Είμαστε υπέρ μιας Ευρώπης των ισοτίμων εθνικών κρατών, με απόλυτο σεβασμό στην ιδιοπροσωπεία των λαών. Δεν πιστεύουμε στην παρούσης μορφής Ευρωπαϊκή Ένωση, υπό αυτή την νομισματική συγκρότηση, η οποία προωθεί την γερμανική υπεροχή, την ετεροκυβερνησία των κυβερνήσεων, την υποδούλωση και οικονομική εξαθλίωση των λαών και την εθνική-πολιτισμική αλλοίωση των εθνών.
7.2.2 Η ευημερία του ελληνικού λαού και οι διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, ως θεμέλιο της ελληνικής κοινωνίας, αποτελούν τον μοναδικό γνώμονα επιλογής του γεωπολιτικού και οικονομικού προσανατολισμού της χώρας. Όταν οι πολιτικές της ΕΕ τα παραβιάζουν, τίθεται υπό αναθεώρηση η πολιτική εμμονή παραμονής με κάθε κόστος στην ΕΕ και στο Ευρώ, ως έχουν.
7.3 Εθνικά Θέματα
Θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά με τους γείτονες μας. Η φιλία όμως των λαών προϋποθέτει την ειλικρινή προσέγγιση και την αποδοχή της αλήθειας εκατέρωθεν.
Απαιτούμε λοιπόν από τους γείτονές μας να σεβαστούν τους διεθνείς κανόνες, τις διεθνείς συνθήκες, τα δικαιώματα των ελληνικών μειονοτήτων, την ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδας, καθώς και ότι προσέφερε η χώρα μας στην ανάπτυξη και την δημοκρατική πορεία αυτών.
Προβάλλουμε συνεχώς τις θέσεις μας επί των εθνικών μας θεμάτων τόσο στο εξωτερικό, με τις αντίστοιχες υπηρεσίες του υπουργείου εξωτερικών και με τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του υπουργείου πολιτισμού, όσο και στο εσωτερικό μέσω των τουριστικών επιχειρήσεων και των πολιτιστικών χώρων μας.
7.3.1 Τουρκία Η Τουρκία πρέπει:
7.3.1.1 Να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο, να αποσύρει άμεσα τα στρατεύματά της από την Κύπρο και να αποδεχτεί μια δίκαιη, σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες και τις αποφάσεις του ΟΗΕ, λύση του κυπριακού ζητήματος.
7.3.1.2 Να ξεχάσει κάθε ιδέα διεκδίκησης στο Αιγαίο και να σεβαστεί τις διεθνείς συνθήκες για το δίκαιο της θάλασσας και τον εναέριο χώρο.
7.3.1.3 Να αφήσει κατά μέρος τα ύπουλα παιχνίδια στη Θράκη, όπου χριστιανοί και μουσουλμάνοι Έλληνες ζουν ειρηνικά.
7.3.1.4 Να αναγνωρίσει άμεσα την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου, να ανοίξει τη θεολογική σχολή της Χάλκης και να αποδώσει όλα όσα παρανόμως απέσπασε από την ελληνική ομογένεια.
7.3.1.5 Να αποδώσει την Αγία Σοφία στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ως Ιερό Ναό-σύμβολο της Ανατολικής ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας.
7.3.1.6 Να αναγνωρίσει τα δικαιώματα των εθνικών, θρησκευτικών και λοιπών μειονοτήτων που ζουν στην επικράτειά της.
7.3.2 Σκόπια
7.3.2.1 Δεν αναγνωρίζουμε καμία ονομασία, που να περιέχει τον όρο Μακεδονία. Θέτουμε βέτο στην διαδικασία ένταξης της στην ΕΕ.
7.3.2.2 Ακύρωση της προδοτικής και επαίσχυντης Συμφωνίας των Πρεσπών και επαναδιαπραγμάτευση από μηδενική βάση με στόχο ουσιαστικές αλλαγές (εθνότητα, γλώσσα, εμπορικά σήματα κλπ). Απόρριψη θεωριών περί 3 τμημάτων Μακεδονίας και συνεργασία με την Βουλγαρία και άλλους, ως προς την απόλυτη απόρριψη χρήσης «μακεδονικής» εθνότητας και γλώσσας στην Ευρωπαϊκή Ένωση
7.3.2.3 Αναγνώριση από τα Σκόπια ελληνικής μειονότητας,.
7.3.2.4 Επιβάλλεται τα Σκόπια να επανέλθουν στην πρότερη (προπολεμική) ονομασία τους ως Δημοκρατία του Βαρδάρη και να διαγράψουν τις αλυτρωτικές βλέψεις και τις λυτρωτικές πρακτικές τους.
7.3.3 Αλβανία
Η Αλβανία οφείλει να ευγνωμονεί την Ελλάδα αιωνίως για την ανάστασή της, όταν κινδύνευε να διαλυθεί, και επιπλέον:
7.3.3.1 Να σεβαστεί πλήρως τα μειονοτικά και ανθρώπινα δικαιώματα της Εθνικής Μειονότητας της Βορείου Ηπείρου, σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες. Να κάνει άμεση επέκταση της μειονοτικής ζώνης σε Χιμάρα και Κορυτσά. Αλλιώς, θα εισπράξει την συστηματική αντίθεση της Ελλάδας στην ενταξιακή της πορεία στην ΕΕ.
7.3.3.2 Να εγκαταλείψει τις απαράδεκτες θέσεις σχετικά με τους Τσάμηδες. Σε αντίθετη περίπτωση, άμεση διεκδίκηση αποζημιώσεων για τα εγκλήματα των δοσίλογων Τσάμηδων, συνεργατών των Ιταλών και Γερμανών, κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
7.3.4 Μουσουλμανική Μειονότητα Θράκης
7.3.4.1 Οριστική απεμπλοκή της Τουρκίας από την μειονότητα των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης.
7.3.4.2 Κλείσιμο του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, εφόσον με τη στάση και τις δραστηριότητές του επιμένει να εκφεύγει των προβλεπομένων από τη Συνθήκη της Λωζάννης.
7.3.4.3 Καθολική και ισχυρή στήριξη όλων των μουσουλμάνων σε όλους τους τομείς, με παροχή ελληνοκεντρικής παιδείας και απόδοση δικαίων στην εκπαίδευση, ανάλογα με την προέλευσή τους (Τουρκόφωνοι, Πομάκοι, Ρομά).
7.3.5 Κυπριακό Ζήτημα
7.3.5.1 Στήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, επίλυση του Κυπριακού στη βάση της αρχής του ενιαίου κράτους και ενίσχυση των συνομοσπονδιακών δεσμών μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας, στην αρχή της αμοιβαιότητας.
7.3.5.2 Συνεχής διπλωματική πίεση της Τουρκίας σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς, με στόχο να αποδεχθεί τις αποφάσεις του ΟΗΕ και να αποσύρει τις δυνάμεις κατοχής από την Μεγαλόνησο.
7.3.6 Ομογένεια - Απόδημος Ελληνισμός
7.3.6.1 Η ομογένεια αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνισμού και επιβάλλεται να έχει όλα τα δικαιώματα των πολιτών της μητροπολιτικής Ελλάδας.
7.3.5.2 Θεσμοθέτηση επιστολικής ή/και ηλεκτρονικής ψήφου των ομογενών κατά τις εθνικές εκλογές. Αλλαγή του υπάρχοντος εκλογικού νόμου για την ψήφο των αποδήμων, που αποκλείει μεγάλο μέρος συμπατριωτών μας από την εκλογική τους συμμετοχή.
7.3.6.3 Τόνωση της ελληνικής παιδείας, με έμφαση στην γλώσσα, των παιδιών 3ης και 4ης γενιάς και ενίσχυση των δεσμών τους με την μητροπολιτική Ελλάδα.
7.3.6.4 Προστασία των εθνικών δικαιωμάτων της ομογένειας που ζει και βιώνει ως μειονότητα σε άλλες χώρες.
7.3.6.5 Οργάνωση και υποστήριξη των νέων επιστημόνων που ξενιτεύτηκαν για να βρουν δουλειά επειδή οι πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών δεν τους επέτρεψαν να ζήσουν και να μεγαλουργήσουν στη χώρα που τους γέννησε και τους σπούδασε.
7.3.6.6 Αξιοποίηση της διπλωματικής και οικονομικής ισχύος του Οικουμενικού Ελληνισμού, ενίσχυση των δεσμών των αποδήμων με την Μητρόπολη και ουσιαστική στήριξη των ελληνορθόδοξων πατριαρχείων.
8 ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Η Ελεύθερη Πατρίδα θέτει ως τελικό βασικό της στόχο, ως κυβέρνηση, την εξυγίανση της Δημοκρατίας με συνταγματική επανίδρυση μέσω Συντακτικής Βουλής, που θα προκύψει από δημοψήφισμα, η οποία θα δομήσει ένα νέο ελληνοκεντρικό Σύνταγμα, καθώς θεωρούμε ότι το ισχύον πολιτικό σύστημα, με το υπάρχον Σύνταγμα, έχει χρεοκοπήσει οριστικά. Ο φυσικός αλλά και ο δομημένος χώρος της νέας πολιτείας δεν επιτρέπεται να είναι η συνισταμένη χρόνιων αυθαιρεσιών, αλλά η έκφραση σεβασμού μιας σπουδαίας κληρονομιάς που δεν απαλλοτριώνεται από μικρά και μεγάλα συμφέροντα.
8.1 Όραμα
Οραματιζόμαστε μια νέα Πολιτεία με την αποκατάσταση της πραγματικής Δημοκρατίας στον τόπο που την γέννησε. Πραγματική Ισοπολιτεία και Ισηγορία κι επιπλέον, θεσμοθέτηση των δημοψηφισμάτων:
8.1.1 Υποχρεωτικών για την επικύρωση διεθνών συνθηκών, συμφωνιών και μνημονίων, καθώς και για την αναθεώρηση του Συντάγματος.
8.1.2 Πρωτοβουλίας Πολιτών, με την συγκέντρωση 500.000 υπογραφών, για την έγκριση ή ακύρωση νόμων που αντίκεινται στη λαϊκή βούληση.
8.2 Μορφή
Η νέα αυτή Πολιτεία, θα είναι με την μορφή της Προεδρικής Δημοκρατίας, με Πρόεδρο εκλεγόμενο από το λαό, Γερουσία των 50 προσωπικοτήτων (εγνωσμένου κύρους και ηθικής, άνω των 45 ετών), Βουλή των 200 βουλευτών και Συνταγματικό Δικαστήριο. Έτσι εξασφαλίζεται η διάκριση των 3 εξουσιών (εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική), ενώ ελέγχεται και η εκτελεστική εξουσία.
8.3 Κυβερνητικό σχήμα
8.3.1 Επιλέγουμε ένα αυστηρά ολιγομελές Κυβερνητικό μοντέλο 6-10 υπουργείων, με αντίστοιχο ευέλικτο ολιγομελές Υπουργικό συμβούλιο. Όλοι οι άλλοι επικεφαλής σημερινών κυβερνητικών τομέων θα είναι Γενικοί Γραμματείς προερχόμενοι από τη δημόσια διοίκηση, άτομα που να γνωρίζουν το αντικείμενό τους, άρα υπεύθυνα εκτελεστικά όργανα και όχι πολιτικά πρόσωπα χωρίς ευθύνες.
8.3.2 Ο Δημόσιος τομέας πρέπει να υπηρετεί το δημόσιο κι όχι να λειτουργεί ως λάφυρο ή άσυλο των κομματικών στρατευμάτων.
8.3.3 Αυτό το ολιγομελές μοντέλο σε αντιπαράταξη των 50-60 υπουργών και υφυπουργών που με τόση ευκολία διορίζουν οι πρωθυπουργοί των τελευταίων δεκαετιών, με ένα συρφετό κηφήνων ακολούθων, είναι απόλυτα αντισυμβατικό με το σημερινό κατεστημένο και εξοικονομεί τεράστια χρηματικά ποσά.
8.3.4 Το νέο κυβερνητικό σχήμα αποβλέπει στον ποιοτικό και οικονομικό εξορθολογισμό της κρατικής μηχανής, με απολύτως κατηρτισμένους διαχειριστικούς λήπτες των αποφάσεων και όχι πολιτικά πρόσωπα, που είτε θα στρέβλωναν την λήψη τους με πελατειακά ή ευνοιοκρατικά κριτήρια είτε με την άγνοια των επί μέρους αντικειμένων. Επίσης αποβλέπει στον περιορισμό της πολιτικής στον πραγματικό της ρόλο, ήτοι στην θέσπιση νόμων που θα διέπουν τους σκοπούς και τα αντικείμενα των υπουργείων και όχι το εσωτερικό διαχειριστικό τους αντικείμενο.